Ekstremalny poradnik przetrwania

Ksiazki Navala dzielą się na 2 rodzaje. Albo są to opisy działań Navala i Gromu w różnych miejscach na świecie (napisane w fajny sposób). Albo są to poradniki (treningowe i strzeleckie) które są mocno takie sobie. Ale ta książka jest majstersztykiem. Jest potrzebna. Zawiera masę cennych rad i wskazówek, które z pewnością człowiek doceni jak w naszym kraju wybuchnie wojna. To wstyd że ani MON ani żadna inna instytucja państwowa nie przygotowała takiej pozycji przed Navalem. Bo coś takiego powinno być ogólnodostępne i darmowe.

W każdym razie to pozycja, która daje gotowe wskazówki, chroni przed mentalnym chaosem i pozwala zapanować nad swoimi działaniami. Które w konsekwencji mogą oznaczać po prostu smierc lub przeżycie.

Pozycja obowiązkowa, z której powinni odpytywać na maturze. Brawo Naval!

Autor pisze, że można lubić zapach prochu, szkolenie, mundur, nie lubiąc jednocześnie wojny. Zgadzam się z autorem, nie tylko w tym punkcie. Stare przysłowie mówi, by uniknąć wojny, trzeba się do niej szykować. A co robić, jak już przyjdzie, a niestety wbrew temu, co mówią politycy, nie jest to niemożliwe. Naval ładnie napisał o świadomym głosowaniu. Myślę, że "gdyby wybory miałyby coś w tym kraju zmienić, byłyby zakazane". Ubawił mnie zacytowany przez Navala żart T. J. Marshalla. Nadaje się na motto tego poradnika. Podoba mi się zdroworozsądkowe spojrzenie Navala na temat tego, kto, gdzie i jak powinien walczyć.

Naval w swoim poradniku precyzyjnie opisał: sposoby przemieszczania się, propozycje szkoleń – ćwiczeń zachowań, wyposażenie plecaka ucieczkowego, pod kątem tego, czy będzie należał: do mężczyzny, kobiety, dziecka. Bardzo ważną kwestią poruszoną przez autora jest tzw. „legendowanie”, świetnie opisane. Słownictwo ostre, dosadne, ale przecież to nie jest modlitewnik. Trafna charakterystyka czerwonoarmistów tych z czasów II WŚ i tych z dzisiejszej Ukrainy. W treści pojawia się zdrowa, nienajlepsza opinia betonu w MON. Nic dodać, nic ująć. Dobry opis wyposażenia taktycznego żołnierza, zgodnie z zasadą, jeśli umiesz liczyć, licz na siebie. Tyle, że są to rady dla żołnierza, a nie dla cywila.

Nie zgadzam się z opinią autora na temat powszechności dostępu do broni. Wymagane badania i zaświadczenie o niekaralności muszą zostać, zwiększyałbym poziom szkolenia oraz zniosła uznaniowość przyznawania pozwolenia na broń, która pozostaje w gestii policji. Jeszcze raz podkreślę kwestię badań i rzetelnych szkoleń, aby nie było tak, jak z granatnikiem.

Rozdział, jak walczyć jest ciekawy, ale cywilowi ta wiedza nie przyda się, natomist żołnierz uczy się tego. W niewoli, to już SERE. Przyłączam się do apelu autora ze strony 132.

W ostatnim czasie miałam okazję przeczytać jeszcze dwa poradniki przetrwania. Dobrym uzupełnieniem Navala jest poradnik Kafira. Obaj autorzy trochę inaczej widzą problem, nie mniej oba są na 5. Przemknął mi jeszcze poradnik podróżnika pana Pałkiewicza. Nie polecam, szkoda czasu, chyba, że ktoś chce to porównać z tym, co piszą żołnierze.



Magda, księgarka, Inowrocław Galeria Solna

Nie bede sie rozpisywal, dwa przyklady:

str. 104: "dysydentom" - moze mialo byc: "decydentom"?

str. 103: Opis typu IV plyty balistycznej. Test plyty ma polegac na oddaniu szesciu strzalow pociskiem przeciwpancernym. Dalej jest napisane, ze plyta tej klasy ma wytrzymac przynajmniej jeden strzal z broni przed ktora maja chronic plyty klas nizszych - brak logiki w tym opisie.

Ostatnio dyskurs publiczny coraz szerzej nakreśla problemy bezpieczeństwa ludzi w obliczu wojny, media podkreślają katastrofizm obecnych czasów i od tego wychodzi Naval w swoim poradniku: było 30 lat pokoju, za granicą wojna, dam ci lekcję, jak przygotować się na trudne czasy wojny. W tym samym czasie ukazała się też książka Jacka Pałkiewicza „Wojna u progu” o tej samej tematyce zagrożenia.



W poradniku mamy jasny podział na trzy możliwe scenariusze wybuchu wojny w Polsce, możesz: albo uciekać, albo zostać i się chronić, albo zostać i walczyć w formacji wojskowej. Na każdy z tych scenariuszy Naval przygotował porady. Niektóre z nich są logiczne i praktyczne, np. jak spakować plecak, o jakim wyposażeniu apteczki warto pamiętać, Naval przytacza też sytuacje które mogą wydarzyć się podczas ewakuacji, zbiórki, ataku. Wszystko poparte żołnierskim doświadczeniem. Ale podaje też takie porady, które wzbudzają niepokój, np.: gromadź worki z piaskiem, pozaklejaj szyby taśmą antywłamaniową, w trakcie niewoli zachowaj spokój, bądź gotowy na przemoc.



Poradnik zawiera dużo elementów survivalu i na pewno polubią go survivalowcy i harcerze. Ale odniosłam wrażenie przywoływania czarnych scenariuszy. Zdania typu „gromadź benzynę”, „jeśli chcesz dołączyć do organizacji wojskowej, naucz się naprawiać wojskowy sprzęt”, „dlaczego w tym kraju nie budują schronów, w Finlandii mają schrony z boiskami i bibliotekami” brzmią jak porady kogoś, kto nie może się doczekać stresujących, ryzykownych i niebezpiecznych czasów. Albo jak poradnik do pisania literatury postapo. Generalnie bądźcie gotowi na ciągłe poczucie zagrożenia w trakcie czytania.



Weronika, księgarka, Gliwice Arena

Żyjemy w świecie ciągłej niepewności, z niepokojem obserwujemy front za naszą wschodnią granicą. Zatem książka idealnie wpisuje się w ten czas. Jedynie co mi się nie podobało to narzekania byłego żołnierza na MON i polityków oraz reklamy, są zbędne w tego typu lekturze.