Arca jest osobliwością, punktem, w którym nasze uprzedzenia i wcześniejsza wiedza załamują się, wejściem w nową sferę bytu. Jej transcendentny, transgresyjny dorobek obalił długotrwałe bariery, które kiedyś wydawały się nieprzekraczalne: między artystą a sztuką, między człowiekiem a technologią, między awangardą a popem, a także między wieloma dziedzinami - od muzyki przez sztukę wizualną po modę i nie tylko - w których odcisnęła swoje niezatarte piętno.
'KiCk i' był przełomowym momentem w jej nieustającej ewolucji. Po bezprecedensowej passie twórczej, w trakcie której skomponowała muzykę dla MOMA, wydała 62-minutowy singiel (@@@@@), podbiła świat mody (zarówno jako performerka na pokazie Burberry Jesień/Zima 2020 Riccardo Tisci, jak i modelka) i stworzyła przełomowy performance dla nowojorskiej ekskluzywnej przestrzeni sztuki globalnej The Shed (Mutant: Faith, z mechanicznym bykiem i rurą do striptizu przekształconą w instrument muzyczny), album uchwycił wszystkie liczne oblicza Arca jako artystki.
Zdobywając nominację do Grammy (za Najlepszy Album Dance/Electronic), nominację do Latin Grammy (za Najlepszy Album Muzyki Alternatywnej), nominację do GLAAD Media Award i ponad 57 milionów odtworzeń na całym świecie, 'KiCk i' zapoczątkował nowy etap w karierze Arca, wynosząc ją z ikony eksperymentalnego marginesu do rangi pełnoprawnego zjawiska kulturowego. Lady Gaga zleciła jej remiks utworu "Rain on Me" na album 'Dawn of Chromatica', a Laurie Anderson swojego ponadczasowego hymnu "Big Science" (dołączając do Björk, Kanye Westa, Franka Oceana i FKA twigs). Calvin Klein, Balmain, Loewe i Bottega Veneta obsadzili ją w swoich kampaniach (ci ostatni umieścili jej portret wielkości magazynu bezpośrednio pod trasą lotów do LAX). Na prośbę Huntera Schafera wystąpiła w odcinku 'Euphorii', a sztuczna inteligencja stworzyła 100 remiksów jej singla "Riquiquí". Jej obecność w sieci, która obejmuje prężnie działającą społeczność "mutantów" na Discordzie, eksplodowała w całym internecie, a memy Arca stały się gatunkiem samym w sobie.
To był dopiero początek.
'KiCk i' był wielowymiarowym autoportretem, który zawierał wszystkie z wielu tożsamości Arca jako artystki w kwantowym superpaństwie - szukającej przyjemności klubowiczki i hałaśliwej prowokatorki, popowej piosenkarki/producentki/kompozytorki, istniejących nie tylko obok siebie, ale jednocześnie, tworząc harmonie i dysonanse zarówno dźwiękowe, jak i konceptualne.
Teraz kontynuuje tę pracę w ambitnym akcie budowania muzycznego świata, którego większość artystów nie byłaby w stanie sobie wyobrazić, a co dopiero osiągnąć. Albumy: 'KICK ii', 'KicK iii', ‘kick iiii', nie są sequelami, ale rozszerzeniami, które razem tworzą fraktalny cykl, każdy unikalny i niezależny, z własnymi muzycznymi i emocjonalnymi tematami - i każdy zawiera elementy całości.
'KICK ii' zanurza się głęboko w reggaetón i pop, które przenikały 'KiCk i'. Jest to Arca w jej najbardziej władczym wydaniu, balansująca pomiędzy strukturą i chaosem, aby stworzyć najbardziej przystępne dzieło, bez poświęcania żadnego z jej bezkompromisowych eksperymentów. "Rakata" i "Prada" są wymarzonymi dla parkietu dystopijnego świata klubowego - ekspansywne bity i dźwięki rodem z science-fiction, które eksplorują zewnętrzne granice dźwiękowych możliwości reggaetonu - podczas gdy kolaboracja z Sią w 'Born Yesterday' łączy Arcę z jednym z największych architektów melodii we współczesnej muzyce, ukazując dwa ogromne talenty pracujące synchronicznie, aby osiągnąć nowe wyżyny popowego uniesienia.
'KicK iii' znajduje ekstazę w zawirowaniach i dysonansach, gdy Arca powraca do zmutowanej muzyki klubowej jej wczesnych i przełomowych prac. „Electra Rex” i „Incendio” pokazują Arcę - surrealistyczną DJ-kę, wypaczając struktury muzyki tanecznej, aby pasowały do jej wyjątkowej wizji – bezwzględne rytmy, które wprowadzają słuchaczy w niezbadane stany euforii, hymny dla queerowych, piwniczno-mrocznych klubów naszej cyberpunkowej i niedalekiej przyszłości.
Na 'kick iiii' wyłania się nowy gatunek xeno popu, zmysłowy i pogodny, gdzie talent kompozytora i projektanta dźwięku przejmuje inicjatywę pozwalając melodiom dryfować na głębokich, łagodnych falach orkiestrowej atmosfery, oceanicznego błogostanu.
Dzięki 'kiCK iiiii' ambientowa ekstaza przechodzi w spokój kołysankowych kompozycji, dochodząc do końca serii KICK - etapu odnowy. Zawiera m.in utwór zatytułowany „Sanctuary”, w którym Ryuchi Sakamoto medytacyjnie recytuje "mutant faith" na tle przeszywającego zaśpiewu Arci, która zanurza się w głąb siebie, aby znaleźć ukojenie, przygotowując się do kolejnego odrodzenia, które słyszymy w zamykającym album utworze "Crown".
Cykl KICK jest bezprecedensowym dziełem w sferze popu, pełnowymiarowym wszechświatem, który Arca będzie nadal eksplorować wraz ze swoją publicznością, która z pewnością będzie się mnożyć wraz z kolejnymi utworami, teledyskami, sztuką cyfrową i nowymi sposobami ekspresji.
