Pajęcza sieć

Pajęcza sieć to majstersztyk w gatunku thrillerów i kryminałów. Dawno nie czytałam książki, w której autor tak świetnie prowadzi fabułę, tak nią faluje, że co chwilę lądujemy w ślepym zaułku i nie mamy pojęcia jakie jest rozwiązanie, dopóki autor sam nie zechce go podać

geniusz zbrodni. ciężko się domyślic samemu zakończenia. ja się nie domyśliłam i przewracałam kartkę za kartką byle jak najszybciej dojść do końca i dowiedzieć się kto za tym stoi a potem mi szkoda było że to już koniec

Mike Omer w świetnej formie zaprezentował nam Pajęczą sieć w której zaraz na samym początku ginie młoda kobieta. Śledztwo jednak nie jest proste i co rusz staje w miejscu, podczas gdy kolejne osoby giną. Zaczyna robić się nerwowo

„Pajęcza sieć” Mike’a Omera to pierwsza część kryminalnej serii Tajemnice Glenmore Park. Policja z Glenmore Park bada okoliczności śmierci pewnej młodej kobiety. Szybko wychodzi na jaw, że grasuje seryjny morderca…



Morderca zabija według pewnego schematu. Każda z jego ofiar na chwilę przed śmiercią dostaje sms ze wskazówką na temat swojej śmierci. W jaki sposób morderca wybiera swoje ofiary? Dlaczego to robi? Śledczy Mitchell Lonnie musi działać szybko, zanim zginą kolejne osoby. Jednak nie będzie to wcale takie proste. Mike Omer igra tutaj z czytelnikiem, nieustannie wodząc go za nos. Szybkie tempo akcji nie pozwala na to, żeby odetchnąć. Z każdą stroną byłam coraz bardziej ciekawa, jak rozwiąże się ta sprawa. Pojawia się też postać Zoe Bentley, z pewnością znana zagorzałym czytelnikom powieści Mike’a Omera. Po takiej dynamicznej lekturze spodziewałam się jednak bardziej imponującego zakończenia. To moje jedyne zastrzeżenie, bo poza tym lektura jest świetna.



„Pajęcza sieć” Mike’a Omera to dobry kryminał, który wciąga bez reszty. Zarezerwujcie sobie wolny wieczór - nie będziecie mogli się oderwać!



Ala, Księgarka, Księgarnia Lublin Plaza

Pomimo tego, że Mike Omer sięgnął po dość wyeksploatowany schemat seryjnego mordercy, całość czytało mi się zaskakująco dobrze. Wpływ na to miał w dużej mierze styl autora – tu i ówdzie wrzucone zabawne sytuacje, żarciki śledczych, ale też genialne stopniowanie napięcia, mylenie tropów, budowanie atmosfery.



Autor świetnie portretuje współczesną rzeczywistość – przez powieść przewijają się więc żądne sensacji dziennikarki (a w zasadzie jedna), które naginają wiele zasad, aby mieć dobry materiał; trochę bezmyślni, a przez to szkodliwi influencerzy; piękne dziewczyny, które chcą zrobić karierę w modelingu. To bardziej tło – na pierwszej linii frontu fabularnego są ciekawe kreacje policjantów z Glenmore Park. Co ważne, Omer pokazuje mozolną pracę grupy, a nie wybryki jednego geniusza-szeryfa, czyli „zabili go i uciekł”, w którym to stylu lubuje się między innymi nasz rodzimy fenomen, Remigiusz Mróz.



W efekcie otrzymujemy solidną dawkę dobrze poprowadzonej intrygi kryminalnej, bez niepotrzebnych udziwnień, wywołującą chwilami gęsią skórkę dyskomfortu. Cieszy mnie, że w obecnym zalewie rynku różnej jakości kryminałami, ciągle można znaleźć pozycje, które choć nie są może genialne, to trzymają przyzwoity merytoryczny i rozrywkowy poziom.



Joanna, Księgarz, Galeria Rzeszów