Spotkamy się pod drzewem ombu

Cudowna książka ❤️

Czekałam na nią od dawna i nie zawiodłam się.

O twórczości Santy Montefiore słyszałam wiele pozytywnych opinii, nigdy natomiast nie miałam okazji sama czegoś od niej przeczytać. W końcu zdecydowałam się to zmienić i sięgnęłam po nie byle jaki tytuł. “Spotkamy się pod drzewem ombu” od wydawnictwa Świat Książki, to jedna z najbardziej obszernych powieści autorki. Przyciągnęła mnie jednak piękną fioletową okładką i intrygującym opisem o rodzinnych konfliktach.



Pierwsza rzecz, na jaką zwróciłam uwagę, to bujne opisy. Autorka ma niesamowitą

umiejętność malowania obrazów słowami. Jej opisy argentyńskiej przyrody, krajobrazów czy rodzinnego rancza sprawiają wrażenie, jakby samemu się tam było. Dodaje to niepowtarzalnego klimatu. Doceniam również to, jak wybór miejsca akcji ma wpływ na fabułę, zamiast być tylko ładnym tłem. Nie każdy pisarz potrafi to wykorzystać.



Sama historia Sofii i jej rodziny jest bardzo wciągająca. Podoba mi się, że na pierwszej stronie mamy rozpisane drzewo genealogiczne, do którego często zaglądałam. Jest to saga rodzinna, w której możemy poznać kilka pokoleń, łatwo się więc zgubić. Książka opowiada o zakazanej miłości, konfliktach i relacjach rodzinnych, dorastaniu i podejmowaniu ważnych życiowych decyzji oraz szukaniu swojego miejsca w świecie. Jest tu tak wiele wątków, że ciężko skupić się na jednym, choć muszę przyznać, że najbardziej wciągnął mnie temat trudnej relacji matki z córką. Jeśli szukacie poruszającej książki o rodzinie, z piękną Argentyną w tle, to ten tytuł będzie wyborem idealnym.



Julia, Księgarka, Katowice, Centrum handlowe 3 Stawy

Jako naczelna fanka fantastyki niezbyt często sięgam po sagi rodzinne, ta natomiast skradła moje serce i rozłożyła mnie na łopatki. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Santy Montefiore, natomiast zdecydowanie nie ostatnie. Jest to przepiękna i wyjątkowa pozycja, od której nie sposób się oderwać.



Sofia całego życie wychowywała się na ranczu, pomimo ciągłego zainteresowania ze strony mieszkańców nigdy nie została obdarzona miłością matki. Arogancka nastolatka swoim zachowaniem próbuje zwrócić na siebie uwagę matki, w konsekwencji czego wdała ię w zakazany romans i została wysłana do Europy. Zraniona i z dala od ukochanego mężczyzny, zrywa z nim kontakt. Co się stanie kiedy Sofia po 20 latach wróci do rodzinnej miejscowości? Czy stara miłość naprawdę nie rdzewieje? Czy wyrządzone krzywdy mogą zostać odkupione? Czy każdy zasługuje na drugą szansę?



Książka jest wyjątkowa, zawiera przepiękne opisy przyrody, nie mogłam się oderwać od tej lektury, z całego serca kibicowałam głównej bohaterce w dążeniu do happy endu. Santa Montefiore we wspaniały sposób ukazuje moment dorastania, pierwszej miłości i konsekwencji z jakie z niej płyną.



Jest to pełna tajemnic i namiętności pozycja dla wszystkich fanów książek Lucindy Riley oraz Kristin Hannah. Pokochałam tę książkę całą sobą, dlatego z czystym sercem mogę wam ją polecić. Ta pozycja to miód na każde zranione serce.

Księgarka Michalina, Galeria Gniezno

Santa Montefiore znów udawania, że jest mistrzynią niesztampowych historii miłosno-obyczajowych. A ponadto pokazuje, jak pięknie potrafią oddziaływać na ludzi słowa. Tutaj od razu ukłon w stronę tłumaczki, ponieważ opisy Argentyny, krajobrazów, dźwięków, zapachów i smaków, wykraczają poza to co normalne. Można wręcz poczuć się częścią tej historii, jakbyśmy sami brali w niej udział.

Tytułowe drzewo ombu jest niejako niemym świadkiem dorastania, wzlotów i upadków postaci. To pod nim lali łzy, przeżywali pierwsze pocałunki. Ono najlepiej zna serca, zakochanego w sobie kuzynostwa. Wszelkie wspomnienia głównej bohaterki, zawsze krążą wokół tego miejsca, a czytelnik zostaje w nie wciągnięty, niczym w akcję najlepszej argentyńskiej telenoweli.

Książka też w miarę obiektywnie, pokazuje też konflikt militarny między Argentyną i Wielką Brytanią, który miał miejsce w okolicach roku 1980. Było to możliwe, ponieważ główna bohaterka, żyje w obydwu tych państwach i sama nie zawsze wie, gdzie należy jej serce. Santa Montefiore po raz kolejny nie zawiodła mnie, jeśli spojrzeć na dokładność historyczną. Nie romantyzuje agresji, ani nie udziecinnia sytuacji. Czułam, że stara się pokazać konflikt, takim, jaki był, a nie naciągać fakty, dla podkręcenia napięcia.

Choć książka powstała ponad dwadzieścia lat temu, wciąż zaskakuje swoją aktualnością. Dla mnie "Spotkamy się pod drzewem ombu" to ta powieść obyczajowa, którą można polecić każdemu, bo zawarte w niej tematy są niezwykle uniwersalne.



Ewa, Księgarz, Warszawa Westfield Mokotów

“Spotkamy się pod drzewem ombu” była moim pierwszym spotkaniem z tak popularną twórczością Santy Montefiore. Chociaż wznowienia kolejnych tytułów w nowej szacie graficznej, od dawna zachęcały żeby zaznajomić się z piórem autorki, jednak jak to często bywa kolejka książek do przeczytania nigdy nie maleje. Aż w końcu nadszedł ten moment i wyruszyłam na poznanie rodziny Solanas do Argentyny.



Ze smutkiem muszę przyznać, że ciężko było mi przebrnąć przez pierwszą połowę tej powieści. Irytowało mnie zachowanie głównej bohaterki Sofii, jej samolubne podejście do życia, brak refleksji nad konsekwencjami podejmowanych działań. Niezrozumiałe wydawały mi się także animozje pomiędzy innymi członkami rodziny, zazdrość o uwagę i miłość rodziców. Na szczęście jednak druga połowa okazała się znacznie bardziej interesująca i wciągająca, a pod koniec zdarzyło się nawet uronić łezkę.



Niezaprzeczalnym walorem tej powieści Santy Montefiore są niezwykle barwne opisy argentyńskiej przyrody, a w szczególności pampy. Dla mnie osobiście bardzo ciekawe były też nawiązania do wydarzeń i postaci historycznych z tego kraju. Jednak jak na sagę rodzinną, jak określany jest ten tytuł, za mało było tutaj historii innych członków rodziny Solanas, nie tylko z pokolenia głównej bohaterki Sofii, ale także poprzedzających ją pokoleń czy kolejnych.



Marta, Księgarka, Bielsko-Biała Sfera