Tuberkuloza. Śladami zabójczej infekcji

Mój mąż chorował na gruźlicę w wieku czterech lat. Leżał długo w szpitalu i dostawał bardzo silne leki, ale gdyby nie współczesna medycyna, nigdy bym go nie poznała. Dlatego też temat tuberkulozy interesował mnie osobiście. Chciałam przeczytać ciekawostki na jej temat z historii medycyny. W zasadzie podziewałam się opracowania typu: historia gruźlicy i osobistych, tragicznych historii, będących kamieniami milowymi do wynalezienia skutecznej terapii. Ale John Green mnie zaskoczył: bogactwem wątków o ludziach, historii, polityce, nauce i mitach, jakie narosły wokół tubery.



Autor mimochodem wtrąca ciekawostki historyczne, bo głównym wątkiem „Tuberkulozy” jest dwojakie jej postrzeganie: W krajach rozwiniętych, gdzie istnieją szczepionki i leki, jest to choroba historyczna. Uczy się o niej w szkole, wylicza, którzy artyści umarli na suchoty i tyle. Gruźlica była, ale już jej nie ma. Jako społeczeństwo pokonaliśmy ją. Jako homo sapiens obroniliśmy się przed nią. Choroba istnieje w powieściach, pamiętnikach i na obrazach, tragiczna i poetycka. Zaś w krajach trzeciego świata jest to realna choroba, brutalna, wyniszczająca i codzienna. Sam John Green przyznaje się, że nic nie wiedział o nieistniejącej, wymarłej infekcji, dopóki nie poznał jej współczesnego oblicza w Afryce.



Dziki Zachód, czy współczesne slumsy, gruźlica nadal przeraża i dominuje. A książka „Tuberkuloza” trochę otwiera na nią oczy. Warto przeczytać. Wydawnictwo Bukowy Las ma w ofercie dużo książek o medycynie i zdrowiu, ale w większości to poradniki. John Green zaś jest świetnym pisarzem beletrystyki i dobry warsztat widać w narracji. Chyba przeczytam zaraz jego „Antropocen”.



Weronika, księgarka, Gliwice

„Tuberkuloza. Śladami zabójczej infekcji" to fascynująca podróż przez historię jednej z najgroźniejszych chorób w dziejach ludzkości. John Green przedstawia dzieje gruźlicy od czasów starożytnych aż po współczesność, pokazując, jak wpływała na życie społeczeństw, rozwój medycyny i kulturę. Autor nie ogranicza się jedynie do opisu medycznych faktów, ale wplata także w narrację ciekawostki historyczne, literackie i społeczne, które czynią tę książkę wyjątkową. Dzięki temu czytelnik nie tylko poznaje przebie

g walki z gruźlicą, ale również dostrzega, jak mocno ta choroba ukształtowała świat, w którym żyjemy.



Podczas lektury uderza lekkość i klarowność stylu Greena. Temat medyczny mógłby wydawać się trudny i zbyt naukowy, a jednak autor potrafi tłumaczyć skomplikowane zagadnienia w sposób zrozumiały i niezwykle wciągający. Każdy rozdział czyta się z rosnącym zainteresowaniem, a kolejne fakty układają się w spójną i przystępną opowieść. Co ważne, książka nie przytłacza nadmiarem terminologii, a wręcz przeciwnie, daje poczucie uczestniczenia w intelektualnej przygodzie. To sprawia, że publikacja jest nie tylko wartościowa poznawczo, ale również przyjemna w odbiorze, nawet dla osób, które na co dzień nie sięgają po literaturę popularnonaukową.

Aleksandra, księgarka, Opole, CH Solaris

Johna Greena poznałam już jakiś czas temu jako bardzo dobrego pisarza literatury młodzieżowej, teraz miałam okazję odkryć jego inne oblicze. “Tuberkuloza. Śladami zabójczej infekcji” bo o tej książce mowa, jest to swojego rodzaju rozprawa naukowa na temat postrzegania gruźlicy na przestrzeni wieków, oraz sposobów walki z nią. Napisana bardzo przystępnym językiem zawiera mnóstwo ciekawych informacji, zarówno na temat samej choroby, jak i całej ludzkości. Green nie ucieka tutaj także od prywatnych nawiązań dotyczących własnych zmagań z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD).



Znamienne jest jak na przestrzeni lat zmieniało się postrzeganie tej strasznej choroby. Kiedyś suchoty były uważane za chorobę, która rozwija duszę pożerając ciało, dziś natomiast, dotyka ona głównie ubogich i marginalizowanych, jeszcze bardziej pogłębiając ich izolację.



Wielkim walorem tej pozycji jest ilość zgromadzonych na jej kartach ciekawych informacji. Jeśli zdecydujecie się sięgnąć po tę pozycję od wydawnictwa Bukowy las, dowiecie się między innymi, że pierwsze śledztwo Sir Arthura Conan Doyla, było związane z tuberkulozą właśnie. Odkryjecie także komu zawdzięczamy krzesła Adirondack, czy powstanie takich miast jak Colorado Springs czy Pasadena.

Marta, księgarka, Bielsko-Biała Sfera

Czy wiesz, drogi Czytelniku, że obecnie to gruźlica jest najbardziej śmiercionośną chorobą zakaźną na świecie? Przyznam szczerze, że dla mnie to był szok, bo o tej chorobie myślałam raczej w kategorii historycznej, jako o zabójcy z przeszłości, dziś okiełznanego i oswojonego. Niestety, jak pokazuje John Green w świetnej „Tuberkulozie”, choć rzeczywiście mamy dziś skuteczne leki, są na świecie miejsca, gdzie nie są one dostępne i choroba ta ciągle zbiera śmiertelne żniwo.



Jestem zachwycona książką Johna Greena, który do tej pory był znany na świecie głównie jako pisarz literatury młodzieżowej (skądinąd też bardzo dobrej). „Tuberkuloza” zawiera w sobie to co najbardziej lubię w podobnych jej książkach: pasjonującą historię przedstawioną ciekawie i sprawnie, w którą wplecione są ciekawostki i tak zwane „smaczki” (jak choćby wątek Koch-Pasteur-Conan Doyle), do tego powiązane z całością wątki osobiste. I najważniejsze – bohater tragiczny, którego losu do końca nie jesteśmy pewni, a któremu zaczynamy kibicować. Tym bohaterem jest tu Henry, Sierraleończyk, który przez to, że urodził się w biednym kraju, w ubogiej rodzinie, miał marne szanse na wygranie nierównej walki z tą przebiegłą chorobą.



Wierzę, tak jak autor, że historia to nie tylko coś wielkiego, o czym czytamy w podręcznikach. To przede wszystkim suma naszych wyborów, dlatego warto świadomie żyć, by tworzyć lepszy świat, w którym nierówności społeczne nie decydują o tym czy ktoś zasługuje na leczenie czy też nie.



Joanna, Księgarz, Galeria Rzeszów

Myślałam, że dobrze znam pisarstwo Johna Greena. Przecież przeczytałam jego młodzieżówki, niektóre po kilka razy. A tu zaskoczenie – nowa książka bierze za temat gruźlicę.

Podeszłam z zaciekawieniem do tej pozycji, ostatecznie to krótka książka, skupiona tylko na tej jednej chorobie – spodziewałam się treści popularnonaukowej. Jednak w środku jest mieszanka ciekawostek i reportażu. Taki mały chaos.

Najłatwiej jest mi ocenić te części oddzielnie. Jako reportaż bazujący przede wszystkim na prawdziwej historii Henry’ego, chłopca z Sierra Leone, który chorował na gruźlicę, jest świetny. Takie przykłady, prosto z życia wzięte, trafiają do mnie najbardziej, jako te autentyczne i pokazujące prawdziwość świata.

Druga część treści miała być chyba krótką historią tuberkulozy z opisaniem jej wpływu na społeczeństwo, sztukę czy nawet standardy piękna. Zamysł był dobry, ale wykonanie trochę mniej. Są to rozszczepione fragmenty wymieszane z treścią reportażu, co w moim odczuciu nie było do końca udane. Miejscami nie są one nawet chronologiczne, co mnie męczyło i powodowało zdezorientowanie.

Nie twierdzę przy tym, że jest to słaba książka. Rozumiem jej zamysł i go popieram– autor poruszony losem chorego, ale niezwykle radosnego chłopca, chce nas, czytelników, uświadomić, że gruźlica to nieistniejąca choroba, tylko wciąż atakuje wielu ludzi, którzy nie zawsze mogą otrzymać pomoc.



Karolina, księgarka, Wrocław CH Magnolia