Zatoka Francuza

Książka ta pozostawiła mnie z różnymi trudnymi uczuciami. Odczuwałam w trakcie ciekawość, szczęście, na końcu pojawiła się strata, melancholia, a nawet pewna zaduma nad tym, jak działa życie.

Kobieta uwięziona przez wymagania społeczeństwa i konwenanse. Znudzona swoim życiem, chce wyrwać się z własnej klatki, co czasem jej się udaje. Ale nawet takie małe incydenty nie dają jej takiej satysfakcji, jakiej oczekiwała. Potrzebuje zmiany, więc wyjeżdża z dziećmi do domu przy granicy z morzem i skalistym brzegiem. Okazuje się to świetnym pomysłem, ponieważ główna bohaterka faktycznie odnajduje tam to, czego jej do tej pory brakowało. Miłość, namiętność, nowe doświadczenia i dalszą wolę do życia.

Podobało mi się pokazanie na początku książki, że historia w niej opowiedziana została praktycznie zapomniana przez świat, a dom, który służył jako centrum wydarzeń, całkowicie się zmienił. Patrzymy na ich życie z perspektywy czasu i uzmysławiamy sobie, że ludzkie przeżycia są tak naprawdę jedynie chwilą. Z drugiej strony takie podejście oddaje trochę intymności bohaterom – wszystko, co się wydarzyło, zostało jedynie między nimi.



Alicja, Księgarka, Wrocław, CH Magnolia Park

„Zatoka Francuza” to awanturniczy romans historyczny, w którym poznajemy losy nieco znudzonej życiem arystokratki Lady Dony St. Columb. Bohaterka ucieka na wieś przed przepychem londyńskich salonów i wdaje się w miłosną relację z znienawidzonym w okolicy piratem. Na skutek nowej znajomości odkrywa swoją drugą, awanturniczą naturę, a to wszystko w przepięknej scenerii nadmorskiej angielskiej miejscowości.



Wznowiona przez Wydawnictwo Albatros „Zatoka Francuza” jest opowieścią przede wszystkim sensacyjną i awanturniczą, nie ma tu typowej dla Daphne du Maurier grozy i niepokoju, jest za to dużo błyskotliwego humoru, sporo akcji i całkiem ciekawy wątek romantyczny, który dla współczesnego czytelnika nie jest już szczególnie nowatorski, za to poprowadzony sprawnie i dobrze wyważony co czyni go satysfakcjonującym. Cała historia jest przyjemna i angażująca.



Gdy czytam, książki Daphne du Maurier zawsze jestem pod wrażeniem, jak aktualne są jej spostrzeżenia. Oczywiście realia historyczne, sceneria i okoliczności są inne niż nam współczesne, ale niezmienna jest natura ludzka i to doskonale widać na przykładzie jej literatury, nawet w tak rozrywkowej formie, jaką zaprezentowała w „Zatoce Francuza”. Jeśli jeszcze nie znacie książek Daphne du Maurier, to szczerze Wam polecam spróbować, być może „Zatoka Francuza” będzie dobrym wyborem na początek, bo jest bardzo lekka i przystępna.



Julia, księgarka, Gdańsk, Galeria Przymorze

Mało mroczna, za to z awanturnicza fabułą. Czyta się bardzo dobrze. Piękne opisy miejsc i krajobrazów. Świetna lektura na zimowy lub urlopowy czas. Polecam.

„Zatoka Francuza” to powieść inna niż pozostałe książki Daphne du Maurier. Myślę, że to najlżejsza z dotychczasowo wydanych pozycji tej angielskiej pisarki, w kolekcji butikowej wydawnictwa Albatros. Sporo tu romansu, intrygi, zabawy, inspiracji powieściami z gatunku płaszcza i szpady. Mniej psychologizmu, mrocznych scenerii, czy trudnych wyborów moralnych.



„Zatoka Francuza” to lektura wprost idealna na wakacyjny weekend, a zwłaszcza na urlop nad morzem. Sugestywne opisy oceanu, statku, plaż, wprowadzają nas w morski klimat, a postać tajemniczego pirata wzbudza wiele emocji.



Sceny romansowe w tej powieści są bardzo estetycznie opisane, pozostawiając szczegóły w dużym niedopowiedzeniu. Przypominały mi kadry w starych filmach, gdy dwoje kochanków spotyka się w pokoju i ona wyjmuje szpilkę z włosów rozplatając kok. Scena się urywa, bo i tak wiadomo co będzie dalej. Dla osób, które nie przepadają za kwiecistymi opisami scen łóżkowych duży plus – niczego w tym stylu tu nie znajdziemy. Jest za to sporo humoru i akcji, chyba najwięcej z dotychczasowych książek autorki.



Lektura lekka, przyjemna, a jednocześnie nie jest to płytki romans jakich wiele. Warto się skusić!



Aleksandra, księgarka, Warszawa, Westfield Mokotów

„Zatoka francuza” Daphne du Maurier to kolejny tytuł autorki znanej chociażby z „Rebeki” czy „Mojej kuzynki Racheli”. Tutaj także mamy do czynienia z literaturą piękną, opowieścią o silnej i zmotywowanej bohaterce, która nie boi się zawalczyć o swoją wolność i szczęście.



Historia opowiada o Lady Donie St. Columb, jednej z pierwszych dam na dworze Karola II Stuarta, matce dwójki dzieci, żonie dosyć bogatego arystokraty, która znużona bogatym i szumnym Londynem przenosi się w miejsce odległe, do dalekiej Kornwalii i miasteczka o nazwie Navron.



Przebywając tam jakiś czas słyszy pogłoski o piratach rabujących pobliskie domy. Nieco odważnie, lecz i trochę naiwnie, pod osłoną nocy wybiera się nad zatokę, w której to podobno mają stacjonować owi złoczyńcy. I tam faktycznie napotyka na statek…



Daphne du Maurier po raz kolejny tworzy bohaterkę pełną emocji. Z jednej strony bardzo tajemniczą i, jak na czasy, w których ją osadza, moralnie wątpliwą. Z drugiej strony jest to bohaterka pełna takiej niemalże awanturniczej chęci przygody, miłości i odwagi, której niekiedy brakuje bogatym baronom i arystokratom.



Po raz kolejny autorka też czaruje słowem. Jej teksty są piękne, barwne, kwieciste a w, na pozór krótkich opisach miejsc, można się zatracić.



Patrycja, księgarka, Lublin, Felicity