Młynarski w Ateneum. Recital 86’

Reedycja albumu, o którym tak napisał Wojciech Młynarski w książeczce płyty: „Szanowni Państwo, oddając Wam do rąk tę płytę z moim recitalem nagranym w Teatrze „Ateneum” (…) pozwolę sobie w paru sowach opowiedzieć jak doszło w ogóle do nagrania tej płyty? Otóż na „Scenie 61” Teatru „Ateneum” grany był spektakl pt. „Brel”, który tłumaczyłem i współreżyserowałem.

Pewnego dnia z tzw. „przyczyn losowych” trzeba było odwołać kilka spektakli z rzędu. Zaproponowałem wówczas Panu Dyrektorowi Januszowi Warmińskiemu , że damy wieczorem ogłoszenie: „W tym miejscu spektaklu pt. „Brel” z przyczyn takich to a takich dany będzie Recital W. Młynarskiego lub kasa zwraca za bilety”. Nikt do kasy nie poszedł, a dyr. Warmiński wprowadził mój recital do stałego repertuaru „Sceny 61”., aż do otwarcia „Sceny na Dole” Teatru „Ateneum”, gdzie przeniosłem się z nowym programem.

(…) Mój recital współtworzy, akompaniując mi na fortepianie Tadeusz Suchocki. Kompozytor, aranżer, pianista. Postać barwna, reprezentant ginącego już kunsztu solowego akompaniamentu do piosenki kabaretowej i literackiej. Wilnianin, wykształcony pianista konserwatoryjny, ale i współzałożyciel słynnego klubu jazzowego „Melomani”. Jazzman spod znaku warszawskiej „YMCA”, o którym wspomina Tyrmand w swych pamiętnikach, ale i dyrygent Mazowsza, współpracownik Miry Zimińskiej.

A przede wszystkim stary wyga kabaretowy: z J. Wasowskim i J. Abratowskim akompaniował w „Szpaku”, przez 10 lat współtworzył „Dudka”. Pan Suchocki przy klawiaturze to wyczucie stylu i wielka muzyczna kultura, to elegancja i wdzięk. Warto podkreślić, że mamy z Panem Suchockim wspólne upodobania muzyczne: lubimy stary dobry swing i bossa-novę, lubimy kiedy muzyka skrzy się poczuciem humoru tak jak w niezapomnianych kompozycjach Jerzego Wasowskiego. Szanownym Państwu życzę miłej zabawy i… Róbmy swoje!”

Nagrania recitalu dokonano 28-29 stycznia 1986 roku.