Dom z liści

Lubię sięgać po książki, które wymagają czegoś więcej. Innego spojrzenia, innej kultury lub innego jej

czytania. Stąd też sięgnęłam po „Dom z liści” i muszę przyznać, że była to jedna z bardziej

wyjątkowych, żeby nie napisać „dziwniejszych” książek, jakie miałam okazję czytać. Bo tę tutaj można

czytać, przeglądać, delektować się i gubić. Sama fabuła wydaje się dość ciekawa. Otóż mamy tutaj do

czynienia z powieścią szkatułkową. Jeden z bohaterów, Zampanó, opisuje w formie artykułu

naukowego swoje doświadczenia z obejrzenia relacji filmowej nagranej przez innego bohatera, relacji

dotyczącej wprowadzenia się do nowego domu. Domu, który jest niepokojący, a powierzchnia jego

wnętrza jest większa, niż powierzchnia z zewnątrz. Zapiski Zampanó, są opatrzone komentarzem

Wagabundy, który je znalazł i dodał coś od siebie. Już sama fabuła wprawia w konsternację, ponieważ

nie do końca jesteśmy świadomi, czym jest owa książka oraz jaki gatunek reprezentuje. Po lekturze

najbliżej jej, moim zdaniem, do horroru oraz weird fiction.

Ale tej książki nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego gatunku ani

sprecyzować jej interpretacji. Tutaj każdy, kto po nią sięgnie, może przytoczyć całkiem inną, zgoła

różniącą się od siebie wersję.

To co zachwyca w tej książce to wydanie. Ono również zasługuje na miano wyjątkowego. Część

fragmentów jest skreślonych czerwoną linią, część z nich należy czytać z lusterkiem. Pojawia się wiele

przypisów, niekiedy na 6 stron, pisanych inną czcionką. Wszystko po to, by wywołać w czytelniku

różne uczucia: od konsternacji, po zdziwienie, a nawet zniesmaczenie.

Ta książka to eksperyment, w którym można wziąć udział, ale wyłącznie na własną odpowiedzialność.



Patrycja, Księgarka, Lublin Witosa Felicity

Dom – symbol bezpieczeństwa, stabilizacji, ciepła i schronienia. Od zarania dziejów ludzie dążyli do posiadania własnego miejsca na Ziemi, tworząc osady, budując domy i otaczając się przestrzenią, która miała zapewnić im ochronę przed światem zewnętrznym. Ale co się dzieje, gdy ten symbol bezpieczeństwa zamienia się w źródło grozy? Gdy zamiast ciepła zaczyna emanować chłodem, a jego ściany zdają się żyć własnym, niepokojącym życiem? O tym właśnie opowiada "Dom z Liści" Marka Z. Danielewskiego – książka, która redefiniuje pojęcie horroru literackiego.



"Dom z Liści" to powieść, o której można by pisać bez końca. Jest jednocześnie dziełem wyjątkowym i skrajnie wymagającym, wciągającym, a zarazem frustrującym. Danielewski stworzył opowieść wielowarstwową, w której forma jest równie istotna co treść. Wydanie książki pełne jest niestandardowego układu tekstu – znajdziemy tu strony niemal puste, fragmenty zapisane do góry nogami, przypisy rozrastające się do osobnych wątków oraz labiryntową narrację, która pochłania czytelnika niczym tytułowy dom. Nie da się tej książki czytać w tradycyjny sposób – to literacka zagadka, której rozwiązanie zależy od wnikliwości i cierpliwości odbiorcy.



Fabuła książki skupia się na historii tajemniczego domu, który zdaje się być większy w środku niż na zewnątrz, co prowadzi do serii przerażających odkryć. Bohaterowie powieści stopniowo zatracają się w jego korytarzach, a wraz z nimi czytelnik wpada w coraz głębszy wir niepokoju. Danielewski nie ułatwia zadania – mnoży pytania, nie udzielając jednoznacznych odpowiedzi, podsuwa tropy, które prowadzą donikąd, i pozwala, by atmosfera klaustrofobii i szaleństwa narastała z każdą stroną.



Czytanie "Domu z Liści" to doświadczenie unikalne, które może wywołać zarówno zachwyt, jak i irytację. To książka, którą chce się rzucić w kąt, by za chwilę do niej wrócić, zdeterminowany, by odkryć jej kolejne tajemnice. Można ją porównać do koncertu Rammsteina – nie chodzi tu tylko o samą historię, ale o spektakl, jaki kreuje autor. W tym przypadku to nie tylko opowieść, ale także sposób jej przedstawienia sprawia, że pozostaje w głowie na długo po zakończeniu lektury. Miejscami może przypominać odrobinę przerost formy nad treścią, jednak uważam, że dla takiego ciekawego i niecodziennego doświadczenia, warto zaryzykować.



O czym tak naprawdę jest "Dom z Liści"? To pytanie, na które każdy czytelnik musi znaleźć własną odpowiedź. Możliwości interpretacji są niemal nieskończone – od analizy psychologicznej, przez filozoficzne rozważania nad naturą rzeczywistości, po doszukiwanie się ukrytych znaczeń w formie narracji. To książka, która więzi czytelnika w swoich labiryntach i nie wypuszcza, dopóki nie spróbuje on rozwikłać jej zagadek.



"Dom z Liści" to powieść intrygująca, wymagająca i niepowtarzalna. Nie jest to lektura dla każdego – wymaga pełnego zaangażowania, otwartości na literackie eksperymenty i cierpliwości wobec jej niezwykłej formy. Jeśli jednak zdecydujecie się wejść do tego domu, przygotujcie się na podróż, z której możecie już nigdy nie wrócić tacy sami.