Holly

Bardzo ciekawy pomysł na fabułę, jednakże dla mnie za dużo było w tej książce covidu. Na szczęście cała reszta jest na tyle dobra, że nie zaburza to w żaden sposób mojej oceny.

Postać Holly Gibney, do tej pory drugoplanowa, domagała się własnej historii. Całość utrzymana jest w sarkastyczno-gawędziarskim stylu, który uwielbiam u Kinga, a makabra miesza się tu z nową normalnością.



Choć można tę książkę czytać bez znajomości poprzednich, w których pojawiała się Holly (świetna seria z Billem Hodgesem: „Pan Marcedes”, „Znalezione nie kradzione”, „Koniec warty”; „Outsider”; tytułowe opowiadanie ze zbioru „Jest krew”), to polecałabym wcześniejsze zapoznanie się z wymienionymi kryminałami. Holly przeszła długą drogę, aby odnaleźć się w życiu, nadal zresztą postać ta jest cudownie neurotyczna, a bez znajomości kontekstu może się wydać czytelnikowi nieciekawa. Tymczasem ta kreacja jest w moim odczuciu miodem na serce wszystkich „niedopasowanych”, którym trudno odnaleźć się w świecie.



Niektórych może razić zbyt duży nacisk, jaki King położył na aktualne w USA problemy. A więc pandemię Covid, ruch BLM, postać Donalda Trumpa. Po lekturze każdy będzie dobitnie uświadomiony, jakie w tej kwestii są poglądy autora. Mnie z reguły takie wstawki bardzo drażnią, ale w tym wypadku King tak sprytnie spoił je z fabułą, że nie mam zastrzeżeń.



Autor świetnie pokazuje dwoistość natury ludzkiej – stare małżeństwo Harrisów, darzące się wielką miłością i przywiązaniem, jest jednocześnie zdolne do rzeczy okrutnych. „Holly” to książka chwilami makabryczna, obrzydliwa, ale to historia dobrze opowiedziana, z wyrazistymi postaciami, które na długo zapadają w pamięć.



Joanna, Księgarz, Galeria Rzeszów

Para staruszków.

Coraz więcej zaginionych osób.

Zdesperowana matka, która chce odnaleźć córkę.

I ona - Pani Dektektyw, Holly!



To dziwne, kiedy od samego początku wiesz wszystko - kto, kogo, dlaczego, a i tak z dreszczem przebiegającym po plecach śledzisz fabułę.

A wszystko dlatego, że znasz możliwości autora. Wiesz, że w jego książkach nikt nie jest bezpieczny. Nie ważne, czy to główny bohater, małe dziecko, czy zwierzę. Zakończenie zawsze budzi niepokój.



I tak trzymała mnie w niepewności ta historia od pierwszych do ostatnich stron.

Byłam zachwycona kreacją bohaterów i jej klimatem.

I co ważne, jest to idealna pozycja dla osób, które lubią Kinga, ale nie przepadają za wątkami paranormalnymi!



Ale żeby nie było tak słodko, to muszę na koniec jeszcze coś dodać - nie znoszę ilości covidu w tej książce! Wręcz obsesyjna potrzeba podkreślania wagi choroby, szczepień, maseczek, dezynfekcji i zgonów wywoływała we mnie frustrację!

I ma King jedynie szczęście, że moja ciekawość i sympatia do fabuły uratowała odbiór książki!



Więc tak, zdecydowanie polecam! I stwierdzam, że lubię Kinga w takim wydaniu (poza covidem