Krew i popiół. Cykl Z krwi i popiołu. Tom 1

Historia w książce "Krew i popiół", jak i w całej serii "Z krwi popiołu" skupia się na bohaterce Penellaphe "Poppy" Balfour, niezwykle silnej i mocnej postaci, co bardzo cenię w książkach. Poppy pokochałam od pierwszej strony, głównie dlatego, że nie dające sobie w kaszę dmuchać bohaterki to mój ukochany motyw w książkach, przede wszystkim tych z gatunku fantasy. Nic tak nie niszczy książki, jak główni bohaterowie bez charakteru - a tego w tej pozycji zdecydowanie nie mamy!



Od pierwszych stron książka trzymała mnie w swoim świecie, nie pozwalając na chwilę oderwania się od fabuły. Akcja rozwijała się w taki sposób, że nie było żadnego momentu, w którym miałabym ochotę zrobić przerwę – byłam całkowicie pochłonięta wydarzeniami i nie mogłam się doczekać, co wydarzy się dalej. Sceny, w których bohaterowie stawali do walki, były niezwykle dobrze opisane – pełne szczegółów, dynamiczne i pełne napięcia. Jennifer L. Armentrout doskonale uchwyciła intensywność tych momentów, przez co były one naprawdę emocjonujące. Świat stworzony w książce jest bogaty w detale i bardzo rozbudowany, natomiast z racji tego, że to dopiero pierwsza książka z serii, czuć że autorka jeszcze nas czymś zaskoczy. Były momenty, które całkowicie zaskakiwały, a jednocześnie nie brakowało w niej także lekkich, zabawnych scen, które wprowadzały nieco humoru. Warto również poświęcić moment, aby przyjrzeć się relacji głównych bohaterów, która była bardzo wciągająca, pełna pasji i napięcia.



Książka "Krew i popiół" wzbudziła we mnie cały wachlarz emocji – od śmiechu, kiedy pojawiały się zabawne momenty, po smutek, gdy wydarzenia nabierały bardziej dramatycznego charakteru. To właśnie takie emocjonalne rollercoastery sprawiają, że książki stają się niezapomniane, a ja szukam właśnie takich doświadczeń podczas lektury.



Agata, księgarka, Opole, CH Solaris

Tajemnica, przygoda i niebanalny romans. Nie mogłam oderwać się od lektury.

Uniwersum stworzone przez autorkę początkowo wydaje się proste. Jednak, uwierzcie mi, z każdym kolejnym tomem /a jestem już po czwartym/ odkrywamy złożoność tego świata i relacji.

Absolutne mistrzostwo, dawać resztę serii, i to już...!

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Jennifer L. Armentrout uznaję za niezwykle udane. „Krew i popiół” pozostawiła we mnie nutkę ciekawości, trochę więcej niedosytu oraz głód kontynuowania tej historii. Książka plasuje się dosyć wysoko w moim indywidualnym rankingu powieści fantasy, a nie przeczytałam ich znowu tak mało.



To, czego szukam w takiej literaturze to przede wszystkim oryginalność świata przedstawionego oraz brak skomplikowanych terminów czy nazw do zapamiętania. To naprawdę może utrudnić zrozumienie całości historii. Armentrout jak najbardziej sprostała moim oczekiwaniom tworząc mroczny, pełen magii, intryg i tajemnic świat, wyjaśniając potrzebne informacje i terminy oraz przedstawiając nietuzinkowo wykreowanych bohaterów.



Główną bohaterką „Krwi i popiołu” jest Poppy, nazywana również Panną, którą czeka rytuał Ascendencji. Jej życie jest z góry ustalone i kierowane przez inne osoby, a jej pragnienia i chęci są łagodnie mówiąc lekceważone. Kilka wydarzeń oraz poznanie jednej osoby całkowicie zmienia bieg jej istnienia. Dziewczyna, która do tej pory musiała podporządkować się innym, powoli podejmuje samodzielne decyzje, a granica pomiędzy tym co jest prawdą a co kłamstwem coraz bardziej się zaciera. Powieść Armentrout dostarcza udanej rozrywki, a połączenie kilku elementów: romansu, intryg, zdrady oraz wątków fantasy (poznajemy tajemniczy świat Ascendentów, Descendentów i Atlantów) czyni z „Krwi i popiołu” doskonałą lekturę.



Sylwia, Księgarka, Księgarnia Katowice Trzy Stawy

„Krew i popiół” Jennifer L. Armentrout to pierwszy tom z serii „Z krwi i popiołu” opowiadający historię Penellaphe Balfour – Panny Wybranej. Przyszłość dziewczyny została już zaplanowana z góry. W odpowiednim wieku dostąpi Ascendencji – rytuału – który ma zmienić losy jej i królestwa. Jednak do tego momentu twarz musi skrywać pod welonem, a wszelkie emocje i uczucia ukrywać przed innymi. Nad jej opieką czuwa król i królowa, którzy by zapewnić jej bezpieczeństwo, ofiarują jej osobistego strażnika.



Ale Penellaphe (Poppy) nie jest do końca przekonana, czy chce takiego życia. Dlatego też wieczorami w przebraniu i masce wyrusza na spacery, które pozwalają jej choć na chwilę decydować samodzielnie o swoim życiu. Pewnego razu trafia do Czerwonej Perły – miejsca – w którym przebywanie nie przystoi Pannie. I kiedy zostaje niemalże przyłapana przez strażników, by się ukryć, trafia do komnaty z Hawkiem Flynnem – jej przyszłym osobistym strażnikiem.



Historia Poppy pisana jest w narracji pierwszoosobowej, toteż czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Jednak, to co raziło mnie najbardziej, to mnóstwo opisów przemyśleń i emocji bohaterki, które po pewnym czasie mnie już drażniły.



Fabuła naszpikowana jest postaciami wampirów, wilkołaków, śmiertelnych i nieśmiertelnych. W lekturze skrzętnie ukartowana jest intryga, po której Poppy już sama nie wie, komu może zaufać. Bohaterka od samego początku wie, że może polegać tylko na sobie. Z tego powodu niejako podejmuje decyzję dotyczącą jej przyszłości, powoli zakochując się. Pozwalając sobie na uczucie jej niedozwolone.



I pomijając już dość irytującą bohaterkę, jej manierę sprawiedliwości wobec wszystkiego i wszystkich, tytuł naprawdę dobrze mi się czytało. A końcowe rozdziały namieszały tak, że aż sama byłam pod wrażeniem.



Niemniej jednak sprawiając ten tytuł sobie/bądź komuś w prezencie, trzeba być świadomym, że historia kierowana jest do pełnoletnich czytelników, ze względu na pojawiające się w historii sceny erotyczne.



Patrycja, księgarka, Księgarnia Lublin Witosa Felicity