Łowcy skarbów. Jak ojcowie archeologii rozkradli bogactwa Orientu

Dla sławy, prestiżu i potęgi

Recenzja Księgarza Świat Książki

Brama Isztar, Ołtarz Pergamoński, Brama targowa Miletu to zabytki o światowej renomie, które można podziwiać w Muzeum Pergamońskim w Berlinie. Lecz jak do tego doszło, że tak wielkie zabytki znalazły się w muzealnych przestrzeniach? J. Gottschlich i D. Zaptcioglu-Gottschlich w swojej książce „Łowcy skarbów. Jak ojcowie archeologii rozkradli bogactwa Orientu” szczegółowo prezentują wszystkie znane okoliczności pozyskania tych bezcennych dzieł. Choć nie zawsze były one do końca legalne z naszego punktu widzenia. Książkę czyta się jak powieść, mimo, że nafaszerowana jest datami i wydarzeniami historycznymi. Poznając stopniowo realia XIX w. i początków XX w. dowiadujemy się na czym polegał wyścig w pozyskiwaniu skarbów starożytności przez największe mocarstwa ówczesnego czasu. Londyn i Paryż, a nieco później również Berlin prześcigały się w nowych i coraz to bardziej kreatywnych sposobach pozyskiwania zabytków z terenów dzisiejszej Grecji, Turcji, Egiptu czy Iraku. Łapówki, przekupstwa, kradzieże czy przekręty były na porządku dziennym, byle udało się jak najwięcej wywieść z rozkopywanego stanowiska i kraju. Liczyły się tylko prestiż, sława i splendor kolekcji muzealnych. Ze współczesną archeologią niestety miało to mało wspólnego. Autorzy skupili się tylko na niemieckich „osiągnięciach”, lecz zagłębienie się w nich wystarczy w zupełności by poznać ogrom tego co działo się w XIX w. w ramach poszukiwania skarbów. Polecam wszystkim fanom historii, sztuki, archeologii i nie tylko. Mateusz, księgarz, Poznań King Cross