Nadzieja

Dużo tu prawdy o ludziach, o tym jacy są pod warstwami ról społecznych i wyobrażeń na swój temat i opiniach o innych. Coetzee mistrzowsko potrafi oddac istotę człowieka w jego jestestwie. Prosto i prosto w serce, aż cię coś w środku ściska, bo czujesz, że to co pisze to esencja prawdy. Podobało mi się, że za bohaterki swoich opowiadań wziął kobiety, przygląda sie jej perspektywie z uwagą i czułością, nie ocenia, nie moralizuje, choć daje przy tym lekcje moralności. Temat zdrady, złości i nienawiści, prawa zwierząt i prawa do starzenia się z godnością nie będąc zdanym na niczyją łaskę, od nikogo nie chcąc pomocy. W opowiadaniach pojawia się postać Elizabeth Costello - bohaterki, która przewija się przez twórczość autora od lat.

Ciekawym zabiegiem było również kunsztowne połączenie wszystkich opowiadań niezwykle subtelną, cienką nitką wskazówek i niuansów, które olśniewały raz po raz.

Podsumowując, zbiór ten czyta się jak dobrą, przemyślaną, spójną powieść pełną życiowych lekcji, które mogą nam zaproponować tylko najwybitniejsi pisarze.

Doskonała proza jednego z najwybitniejszych pisarzy na świecie jak zawsze nie zawiodła. Coetzee jest mistrzem zarówno krótkiej jak i bardzo długiej, trzytomowej formy, jednak te opowiadania to mistrzostwo w czystej postaci. Nie ma w nich przypadkowych słów i niepotrzebnych gestów. Każdy bohater i każda scena są przemyślane i dopracowane na najwyższym poziomie. Zawsze kiedy czytam jego ksiązki mam wrażenie jakbym obcowała z geniuszem pióra, z kimś kto ma dostęp do literackiej wiedzy tajemnej, a co najważniejsze - czytanie jego książek sprawia mi dziką przyjemność. Tak też było w tym przypadku. Niewielu jest autorów, którzy tak skutecznie zmuszają do refleksji nad sobą i innymi. Polecam z całego serca!