Opowieść podręcznej

Recenzja

Paulina

„Zakazuje się nam pozostawać sam na sam z Komendantami. Służymy celom rozrodczym, nie jesteśmy konkubinami, gejszami czy kurtyzanami. Jesteśmy macicami na dwóch nogach i niczym więcej: świętymi naczyniami, chodzącymi kielichami” . Freda jest jedną z podręcznych, nie może kochać, czytać, pracować, przyjaźnić się. Żyje w rzeczywistości gdzie kobiety są podporządkowane mężczyznom i muszą spełniać wszystkie ich zachcianki. W świecie nowego ładu jedynym zadaniem Fredy jest rozkładanie nóg przed Komendantem i błaganie o zajście w ciążę, bo tylko takie kobiety są uważane za „użyteczne” inaczej staną się kolejnym „zbędnym przedmiotem”. Przed czasami Republiki Gileadzkiej Freda pamięta te błogie chwile kiedy była niezależną i silną kobietą, posiadającą własną rodzinę. Niestety to może pozostać jedynie wspomnieniem… . To historia której nie sposób zapomnieć. Wbija się w pamięć i zostawia po sobie ślad. Freda i inne podręczne doszczętnie mną wstrząsnęły. Świat mężczyzn wykreowany przez Margaret Atwood jest okrutny, bezlitosny i… Ciężko mi o tym dobrze opowiedzieć, żadne słowa nie wyrażą tych skrajnych emocji które czułam. Gorszy jest fakt, że jeśli przyjrzymy się dzisiejszemu światu to możemy dostrzec wiele powiązań z Gileadem… Dodatkowo ilustracje Renée Nault'a są tak realistyczne, że potęgują, i tak silne, emocje. To prorocza powieść warta przeczytania!