Polscy władcy po ciemnej stronie mocy

Moim zdaniem ciekawa propozycja biografii zbiorowej polskich władców i uważam, że jest to jedna z lepszych publikacji Iwony Kinzler. Jej wcześniejsze romanse mnie średnio interesowały, ale jak się okazuje, autorka dobrze pisze także o polityce, religii i obyczajach. Zawsze najbardziej mnie ciekawią czasy do XVII wieku, historie postaci na pół legendarnych, o których każdy opowiada coś innego, ludzi o pokręconych imionach i losach jak Emnilda, Rygdag, Bezprym, Hermann von Balk. Bohaterowie i oszuści, władcy i poddani, mężczyźni i kobiety. Naprawdę ciekawie czytało mi się rozdziały o kolejnych postaciach, zbiorowa biografia posegregowana jest chronologicznie i konkretnie.

Zdarzają się ciekawostki niecodzienne i oburzające, ale ogólnie publikacja jest na wysokim poziomie językowym i merytorycznym i stroni od kolokwializmów i taniej sensacji. Nie wszystkie opisane wydarzenia, wiodące do tragicznych konsekwencji były od początku tak oceniane, niektóre okazały się szkodliwe dopiero po latach i dopiero teraz ocenia się jako krótkowzroczne, wtedy nazywaną je brawurowymi.

Ogólnie to polecam publikację Bellony, bo jest ciekawa i rzeczowa, charakteryzuje się konkretną porcją faktów i barwnym językiem narracji. Można czytać fragmentarycznie, na wyrywki lub chronologicznie. Super lektura.



Weronika, księgarka, Gliwice Arena

Chociaż Iwona Kienzler nie kojarzyła mi się nigdy z literaturą stricte historyczną a raczej popularnohistoryczną, ciekawe podejście do polskich władców w jej nowej książce kupiło mnie już od samego tytułu. Bo i zarówno chwalebne karty, jak i żałobne karty naszej historii są dosyć znane, mało kto rozprawia o nieudacznikach oraz osobach pozbawionych jakichś większych pokładów wiedzy czy talentów. Zatem jak to wszystko wyszło?



Okazuje się, że całkiem nieźle. Naczelna polska biografka może i nie opisuje wszystkich historycznych kontekstów oraz nie zaznacza wszystkich akcentów wydarzeń, natomiast jej rekonesans dotyczący faktów, dat i nazwisk jest wystarczający, by rozbudzić historyczną ciekawość. Wprawna narracja i przyzwoita spójność dają czytelnikowi odczucie płynięcia przez kolejne strony, poznawania historii awanturników, słabych dowódców i rozpustników na polskim tronie. Także sam dobór postaci jest całkiem satysfakcjonujący. Jest tu mieszanka postaci bardziej znanych z kart historii takich jak Konrad Mazowieckie czy Henryk Walezy, którzy są znani ze swoich porażek i kompromitacji. Pojawiają się także nieco zapomniani, ale nie mniej nieudolni władcy jak Władysław Herman czy Jan Olbracht, zatem zarówno całkowity nowicjusz, jak i historyczny wyjadacz będą mogli znaleźć w nowej książce Iwony Kienzler coś ciekawego.



Na koniec muszę dodać, ze najważniejszym dla mnie w książkach o charakterze historycznym jest zawsze to, czy dana praca ma szansę zaciekawić kogoś historią. Myślę, że Polscy władcy po ciemnej stronie mocy zdecydowanie mają potencjał, by przyciągnąć kogoś do poznawania historii Polski i okolic.



Martin, księgarz, Księgarnia Katowice Trzy Stawy

Liczyłem na coś więcej. Niestety zawartość wtórna do wcześniej mi znanych pozycji. Pozytyw: książka napisana przystępnym językiem, może kogoś zachęci do sięgnięcia po inną literaturę historyczną np. kilkakrotnie przywoływanego w treści Jasienicę, Karola Buncha i innych..

Oskarżanie Króla Poniatowskiego o rozbiory jest nieporozumieniem. To Sasi w XViii w. doprowadzili do rozbiorów przy kooperacji z Rosią.