Projekt Riese

Zawsze zastanawiałam się nad fenomenem Remigiusza Mroza – tyle wydanych książek w tak krótkim czasie, a opinie podzielone. Jest on typem pisarza, którego albo się kocha albo wręcz nienawidzi, nic pomiędzy. Właśnie, dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po tę osnutą apokaliptyczną nutą powieść.



Wciągnęła mnie już od samego początku, akcja wcale nie zwalniała, a napięcie non stop było budowane. Największym plusem myślę, że są tutaj bohaterowie, których autor wykreował w znakomity i przede wszystkim oryginalny sposób. Najbardziej spodobała mi się postać Bartosza Rychtera – silny charakter, może się wydawać, że jest bezuczuciowy i co sekundę używa sarkazmu. Przez to niektóre fragmenty były naprawdę zabawne. Natomiast na drugim miejscu w rankingu umiejscowię samą fabułę. Podróże między wymiarami zaczepiające o wątek historyczny Riese powodowały u mnie ciarki. Zostało nam jeszcze trzecie miejsce na podium, a tam znajdziemy klimat całej historii. Jak na apokalipsę spowodowaną covidem przystało, Mróz nie odbiega od tematu, a wręcz ciągle trzyma się wytyczonej sobie linii.



Jest to książka na pewno dla fanatyków historii i tych, którzy szukają czegoś nowego, wciągającego i nietypowego. Teraz mogę przyznać, że rozumiem fenomen Mroza i z wielką radością sięgam po drugą część „Operacja Mir”.



Julia, księgarka, Bielsko-Biała, Sfera

Genialna książka tylko ludzie w tej linii... Ktoś kto ocenia te historię na 1 kończy wycieczki do Australii na lotnisku w Wiedniu...

Ostatnia książka jaką kupiłem Mroza. totalna szmira -bełkot pseudo naukowy szkoda czasu i kasy.-dno

W życiu nie czytałem gorszej książki. Tutaj jest właściwie brak, czegokolwiek. W tej książce naprawdę nic nie ma, nic się nie dzieje. Bełkot o wszystkim i o niczym. To coś, było napisane, moim zdaniem, na siłę tylko dla kasy.

Mróz tą książka mnie zaskoczył. Odkładałam,wracałam przez dwa miesiące. W końcu wymęczyłam do ostatniej strony. Książka jest po prostu nudna