Szklane ptaki. Opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Opowieść na trzy serca

Recenzja Księgarza Świat Książki

„Szklane ptaki” Katarzyny Zyskowskiej nie są typową biografią – to powieść podzielona na trzy linie fabularne, obejmujące krótki przedział czasowy. I choć poznajemy jedynie wycinek ze schyłku życia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, to mówi nam to więcej o poecie, niż dowiedzieliśmy się o nim w całej naszej edukacji. Zyskowska odbrązawia jego postać, pokazuje tragizm losu jego, ale też całego pokolenia, któremu przyszło żyć w czasie wojny. Te trzy perspektywy: Krzysztofa Kamila, Basi-żony oraz Stefanii-matki w genialny sposób obrazują zawiłość sytuacji, w której ta trójka się znalazła. Baczyńskiego – utalentowanego poety, ale jednocześnie młodzieńca o bardzo słabym zdrowiu, który nie do końca potrafił odnaleźć się w dorosłym życiu, a tym bardziej w czasie wojny. Basi, która walczyła o męża nie tylko z losem, ale i z jego matką. I jej – Stefanii. Matki, która z miłości i czysto egoistycznych pobudek nie chciała syna wypuścić z rąk. Przekornie to właśnie postać Stefanii w moim odczuciu jest w „Szklanych ptakach” najbardziej interesująca, bo budzi cały wachlarz emocji – od złości na jej zaborczość, irytacji jej zachowaniem, po współczucie, bo została sama. Katarzyna Zyskowska tak portretuje swoich bohaterów, że stają się nam bliżsi, bardziej ludzcy niż na kartach podręczników. I myślę, że gdybyśmy poznawali historię w taki właśnie sposób, dużo więcej byśmy z niej po latach pamiętali, a może i jakiś morał wyciągnęli. Znakomita proza, w punkt trafiająca w serce. Joanna, Księgarz, Galeria Rzeszów