Terapia

co tylko wytworem jej wyobraźni?

"Terapia" to moje drugie zetknięcie z twórczością Klaudii Muniak. Wcześniejszy jej thriller medyczny "Klinika", zrobił na mnie ogromne wrażenie, więc bez zastanowienia sięgnęłam po kolejną książkę autorki. Bardzo lubię czytać wszelkie kryminały, sensacje, thrillery, więc czas spędzony na lekturze uważam za niezwykle przyjemny.



Główną bohaterką książki jest Luiza, młoda kobieta, która pracuje jako sekretarka w jednej z warszawskich firm ze sprzętem medycznym. Dziewczynie układa się zawodowo całkiem pomyślnie, ma bardzo dobry kontakt ze swoim szefem Jackiem, nieco zaś gorszy z jego dziewczyną - Agnieszką. Natomiast w życiu prywatnym nie układa jej się najlepiej. Luiza boryka się bowiem z demonami z przeszłości, które nie dają jej spokoju. Niezaleczone urazy z przeszłości burzą jej spokój, trawią jej duszę z dnia na dzień, wwiercają się w umysł, powodując w nim chaos. To, co spotkało ją w przeszłości ma duży wpływ na jej obecne życie i relacje z ludźmi. Dodatkowo jej ciało pokrywają blizny, które codziennie przypominają kobiecie o dramacie z przeszłości. Luiza próbuje sobie to wszystko poukładać i oczyścić umysł spisując pamiętnik.



Pewnego razu dziewczyna wybiera się do Dębicy - swojej rodzinnej miejscowości w nadziei, że rozliczy się z przeszłością i odzyska równowagę psychiczną. Niestety na miejscu okazuje się, że nie był to jednak do końca dobry i przemyślany pomysł. Luiza zaczyna popadać w coraz większe szaleństwo. Co więc jest prawdą, a

"Terapia" to książka, którą z powodzeniem można zaliczyć do tych nieodkładanych. Już bowiem od pierwszych stron historia Luizy niebywale zaciekawia Czytelnika powodując, że jak najszybciej chce on poznać prawdę o przeszłości bohaterki, a ciągłe niedopowiedzenia i wszechobecne napięcie jedynie potęgują ciekawość. Autorka serwuje w książce kilka zwrotów akcji, które sieją zamęt, powodują niepewność i idealnie wyprowadzają Czytelnika w pole. Skrupulatnie utkana fabuła i dobrze poprowadzona akcja to również zalety książki, przez którą dosłownie się płynie. Nie ma czasu na nudy! A sam finał jest wisienką na torcie! Serio, trudno domyślić się takiego zakończenia! To wszystko, co powinien mieć dobry thriller, znajdziecie w tej książce!

"Terapia" Klaudii Muniak nie jest thrillerem pełnym zwrotów akcji. Opiera się on na zapisie emocji głównej bohaterki. Poznajemy ją w momencie, kiedy stara się rozliczyć ze swoją przeszłością, a przy tym traci kontrolę nad swoim życiem.



Klaudia Muniak “zaraża” czytelników emocjami, jakie przeżywa jej bohaterka. Nie wiemy, co wpływa na to, jak czuje się dziewczyna. Czytelnikom może zapalać się “lampka kontrolna” – bo może dziewczyna jest zbyt emocjonalna, może brak zaufania do ludzi wokół niej jest na wyrost. Nie ulega jednak wątpliwości, że razem z nią mamy poczucie osaczenia i zagrożenia, które niespodziewanie może przyjść z każdej strony.



Poczucie napięcia to coś, co będzie towarzyszyło czytelnikom przez większość lektury. I, chociaż akcji i dialogów nie ma w tej książce zbyt wiele, to czyta się ją z niesłabnącym zainteresowaniem.



Wyjątkiem jest ostatnia część thrillera Terapia. Wtedy naprawdę trzeba pamiętać o mruganiu oczami i oddychaniu. Autorka nie daje czytelnikom ani chwili czasu na wytchnienie. Kiedy już wydaje się, że emocje mogą opaść, zaskakuje kolejny raz… i znowu kolejny.



Ostatnia część "Terapii" jest zaskakująca, ale jednocześnie pasuje do całości książki. Tu nic nie jest robione na siłę ani nie jest sztuczne. Rozwiązanie intrygi wpasowuje się w całość tej historii, chociaż nie jest jednoznaczne. Bo nawet na koniec nie wiemy, co mogło się wydarzyć, a co pozostawało tylko w sferze wyobrażeń Luizy.



Klaudia Muniak napisała genialny thriller psychologiczny. Terapia ma wszystko to, co powinien posiadać ten gatunek. Tu nie ma żadnych niedociągnięć, każdy element jest na właściwym miejscu.



Po tej lekturze jeszcze przez długi czas trudno się otrząsnąć. Już dawno nie czytałam tak dobrego thrillera psychologicznego.