Trudna miłość. Mama i ja

Dla mnie ta książka jest trochę takim drogowskazem. U mnie w rodzinie relacje nie były najlepsze. Moja relacja z matką pozostawiła w moim życiu wiele bólu.Autorka powieści naprowadza mnie trochę jak sobie z nim w dorosłym życiu radzić i daje nadzieję.

Trudna miłość Reginy Brett to osobiste wyznanie autorki dotyczące skomplikowanej relacji matki z córką, a tak w szerszej perspektywie relacji rodziców z dziećmi. Pokazuje trudną , ale możliwą do pokonania drogę do wybaczenia własnym rodzicom przeróżnych zaniedbań, a finalnie nawet okazywania im wdzięczności. Do tego autorce pomogła terapia psychologiczna oraz szeroko pojętą ścieżka rozwoju duchowego, kontakt z siłą wyższą, z Bogiem. Nie dowiedzialam się niczego o czym bym nie wiedziała ale zdecydowanie uwrażliwiła mnie na postrzeganie osób chorych na Alzheimera. Przypadla mi do gustu metafora choroby Alzheimera porównująca mózg do komputera , który zostaje zainfekowany wirusem atakującym gromadzone tam przez dziesiątki lat pliki z danymi. Działanie wirusa jest postępujące i nieodwracalne . Tak jest z chorobą alzheimera, z której nie da się wyzdrowieć. Uszkodzony mózg powoduje utratę pamięci , zaburza logiczne myślenie oraz utrudnia codzienne funkcjonowanie . Choroba jest szalenie dolegliwa zarówno dla pacjenta jak i opiekunów. Autorka pokazuje jakże trudno kochać chorą matkę, która zaniedbywała cię w dzieciństwie, od której nie dostało się miłości , która pozostawała głucha i obojętna na cierpienie dziecka . To bardzo boli.. Niemniej w obliczu powinności zaopiekowania się czy też zorganizowania opieki wlasne urazy schodzą na dalszy plan. Książka skłania do zweryfikowania własnych uprzedzeń przekonań w tym zakresie oraz refleksji co można z tym zrobić . To nie jest łatwe, zwłaszcza w obliczu zobowiązań wobec partnera , własnych dzieci i tego jak przejęcie opieki może zniszczyć rodzinny dobrostan. Umieszczenie osoby w odpowiednim ośrodku, co udało się autorce , wydaje się najlepszym rozwiązaniem gdyż tak naprawdę nikt nie jest w stanie udźwignąć całodobowej opieki we własnym domu, w którym są inne bliskie nam osoby wymagajace naszej uwagi i obecności. Warto przeczytać aby zmierzyć się z własnymi przekonaniami na temat rodziny generacyjnej , powinność wobec rodziców , relacji z rodzeństwem przy jednoczesnej dbałości o siebie, ustalenie własnych granice i troski o swoją rodzinę prokreacyjna. Książka wlewa też nadzieję, że można to wszystko zintegrować jeżeli odpowiednio zaopiekujemy się sobą, zatroszczymy się o wewnętrzne zranione dziecko i podążymy ścieżką wybaczenia.