Zaginiona księgarnia

Dwie perspektywy czasowe i trzech bohaterów, których historie łączą się i przeplatają. Opowieść, w której jawa miesza się z rzeczywistością. Książka o książkach, o ich magicznej sile i mocy jaką w sobie mają.

Opalina, Martha i Henry to bohaterowie, mający za sobą trudne przeżycia. Wszyscy przed czymś uciekają, a jednocześnie próbują odnaleźć siebie na nowo. Stajemy się świadkiem ich siły i odwagi, ale też walki o uczucia i niezależność.

Jedna z bohaterek o pewnej książce powiedziała: „Byłam już blisko końca i próbowałam wydzielać sobie lekturę, jak w dzieciństwie robiłam z kostkami czekolady, żeby tabliczka starczała na dłużej” i tak dokładnie ja czułam się przy czytaniu tej książki! Fabuła była świetnie skonstruowana, a ja pozostanę oczarowana tą historią. Bohaterowie byli ludzcy, popełniali błędy, a pomimo tego, walczyli o swoje prawo do szczęścia. Każdy z nich ma tak dużo do zaoferowania, że zasługuje na osobną powieść, gdyż zdecydowanie czuje niedosyt po tej lekturze.

Jest to wspaniała powieść z pogranicza literatury obcej i fantastyki. Z pewnością spodoba się zapalonym czytelnikom, ponieważ pełna jest odniesień do innych utworów literackich, a fabuła dotyczy poszukiwań tajemniczej księgarni.

Monika, księgarka, CH Vivo Krosno

Są takie historie, które zapierają dech w piersi czytelnika.

I właśnie o takiej historii chciałabym Wam dziś opowiedzieć.



Opalina decyzuje się na odważny krok i ucieka ze swojego domu rodzinnego, aby uniknąć ślubu pod przymusem. Wczesne lata dwudzieste XXw. niestety rządzą się swoimi prawami, a małżeństwo młodej kobiety ma być rozwiązaniem dla rodzinnych problemów. Na krótko trafia ona do Paryża, jednak stamtąd również musi uciekać. Po wielu przygodach, całkiem przypadkiem osiedla się w Dublinie, w miejscu, które będzie docelową stacją tej czytelniczej podróży. Miłośniczka książek postanawia brać życie garściami i otwiera mały sklepik z cenną literaturą. Nie wie jednak, że jeden z rękopisów, który posiada będzie odpowiedzialny za nieszczęścia, jakie się jej przydażą.



Ale przenieśmy się jeszcze do czasów obecnych. Martha ucieka od męża sadysty i rozpoczyna pracę u madame Bowden. Za to Harry przyjechał do miasta w poszukiwaniu... zaginionej księgarni. I wszystkie ślady prowadzą go do domu z numerem 12, czyli tam, gdzie mieszka Martha. Ta dwójka poznaje się w dość dziwacznych okolicznościach, a ich znajomość ograniczona jest sporym dystansem, który stopniowo będzie się kurczył.



Obydwie kobiety przed czymś uciekały. I to coś ani jednej, ani drugiej nie dało tak łatwo o sobie zapomnieć. Jednak były odważne i silne. Chciały zawalczyć o siebie, spełnić swoje marzenia. Natomiast Henry to roztrzepany młody mężczyzna, który często mówi coś, czego mówić nie powinien. Jest zawzięty, a chwilami mgła przyćmiewa mu wzrok, jednak w końcu odnajduje w sobie coś, o co warto zawalczyć. Przez swój oryginalny charakter stał się on moim ulubionym bohaterem tej historii. A Madame Bowden... no właśnie, kim jest owa starsza pani?



Jestem zachwycona tą powieścią!

Historię poznajemy oczami trójki bohaterów, a wszystko dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych,  dzięki czemu mamy szeroki obraz całej sytuacji. Każdy rozdział, każda opowieść to zapierający dech w piersi fragment z życia głównych bohaterów.



Ta książka to pełna magii historia o poszukiwaniach Zaginionej Księgarni. Jednak ta magia nie przysłania rzeczywistości i to jest w tym wszystkim najpiękniejsze. To historia, która otula zmarznięte serce czytelnika puchowym kocem. Rozdziały, które pełne są emocji nie pozwalają się od niej oderwać. Nie należy ona do krótkich książek. Ma aż 450 stron, jednak dla mnie mogłaby trwać w nieskończoność...

„Zaginiona księgarnia” zaciekawiła mnie z dwóch powodów – okładki i akcji dziejącej się w Irlandii.



Z jednej strony jest to łatwa, lekka i przyjemna książka o książkach i losach ludzkich przez nie splecionych. W opozycji mamy historię kobiet. Kobiet silnych, niesprawiedliwie potraktowanych przez los i mężczyzn. Mimo to stawiających na swoim i twardo stąpających wybraną ścieżką. Nie zabraknie tutaj także subtelnej odrobiny magii. No i oczywiście książek. Marzeń o studiowaniu literatury, prowadzeniu własnej księgarni i zagadki niczym z Sherlocka Holmesa. Znajdą tutaj coś dla siebie miłośnicy twórczości Emily Bronte. „Zaginiona księgarnia” to historia Opaliny, Marthy i Henrego. Każde z nich jest z innej bajki, ale wiele ich łączy. To chyba właśnie dobre określenie dla tej książki – bajka dla dorosłych, w której dobro ściera się ze złem oraz ze szczęśliwym zakończeniem.



Czas nad stronami „Zaginionej księgarni” zaliczam do kategorii pozytywnie spędzonego. Książkę tę można potraktować jak lekkie „czytadło” lub bardziej przejmującą opowieść – zależnie czy skupimy się na wątku książek i księgarni czy na losach bohaterów. W wersji audio zostało wprowadzone ciekawe rozwiązanie w postaci trzech narratorów.

Irmina, księgarka, Toruń CH Plaza

„Zaginiona księgarnia” Evie Woods to magiczna opowieść o trójce młodych ludzi, których losy łączą się w zacisznej uliczce Ha’Penny Lane w Dublinie. Akcja rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych, historia Opaliny zaczyna się w latach 20. XX wieku a Henry’ego i Marthy współcześnie. W życiu trójki bohaterów książki odgrywają bardzo dużą rolę i są motorem napędowym całej fabuły.

Na kartach „Zaginionej księgarni” bohaterowie będą uczyli się podążać za swoimi pragnieniami, przeciwstawiać się tym, którzy niekoniecznie chcą ich dobra. Odkryją, że każdy jest odpowiedzialny za swoje życie i ponosi konsekwencje swoich decyzji, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystko po nim spływa i nie ma żadnych wyrzutów sumienia. Książka jest nieco magiczna, ale moim zdaniem bliżej jej do powieści obyczajowych Lucindy Riley, Kate Morton czy Victorii Hislop niż do Zafona, mimo widocznych inspiracji jego serią o Cmentarzu Zapomnianych Książek.

Jedyne co mi przeszkadzało to fakt, że historia rozgrywająca się współcześnie była dla mnie mało „współczesna”. Tzn nie czułam zupełnie, żeby akcja rozgrywała się teraz, bohaterowie zachowywali się dość hmm... staroświecko(?), przez co nie czułam wielkiej różnicy, kiedy akcja przenosiła się do lat 20. XX wieku. Mimo to polecam ją każdemu, kto szuka odrobiny magii w książce o książkach.



Aldona, Księgarka, Kielce CH Korona

Kupiłam książkę tuż przed wyjazdem nad morze. Spełniła moje oczekiwania wakacyjnej lektury, bez zadęcia, gdzie akcja toczy się leniwie ale ciekawie zazębia. Czy mnie porwała? Raczej nie. Chyba wyczułam próbę naśladowania Carlosa Zafona ( Cień wiatru) a jego książki są niepowtarzalne. Czy polecam? Na wakacyjne czytanie jak najbardziej