Zew krwi

Pies, który nie jeździł koleją

Recenzja Księgarza Księgarnie Świat Książki

„Zew Krwi” to już klasyka literatury młodzieżowej. Traf chciał, że nigdy wcześniej nie czytałem tej książki a klasykę warto nadrabiać. Powiem szczerze chciałem także przeczytać coś mniej wymagającego, odprężyć się i za dużo nie myśleć. A że książka znalazła się na liście mojego kolegi do wspólnego przeczytania to miałem dodatkową motywację. Jak „Zew Krwi” broni się po latach? I tutaj mam mieszane uczucia. Co prawda książkę czytało mi się sprawnie i szybko, jednak gdy mamy do czynienia z powieścią z kanonu klasyki literatury światowej, oczekujemy czegoś więcej. Tutaj czegoś mi zabrakło. Sama historia psa, który zostaje skradziony i sprzedany do katorżniczej pracy przy ciągnięciu sań, jest interesująca. Książka pokazuje jak ciężką pracą można osiągać sukcesy, porusza także temat odnalezienia w sobie krzty dzikości czyli wartości, które warto zaszczepić w młodzieży. Niestety podczas czytania uciekła magia. Może to kwestia tłumaczenia. Niestety nie mam porównania z oryginałem. Może też już sam jestem za stary na tę tematykę, choć nadal odkrywam książki dla dzieci czy młodzieży, w których się zakochuje i żałuję, że nie przeczytałem ich dwadzieścia lat temu. Nie będę jednak tylko narzekał. Tak jak wspominałem, książkę czytało mi się dobrze. I o dziwo chociaż mamy tutaj sceny walki psów, agresji ludzi do zwierząt, to sama książka przy obecnej literaturze, nawet młodzieżowej, wychodzi bardzo mało krwawo. I to jest jeden z plusów. Ostatnio za dużo agresji mamy w młodzieżówkach. Ogólnie mogę polecić, ale nie czekajcie do trzydziestu pięciu lat z tą lekturą. Artur, Księgarz, Zamość Galeria Twierdza