Dziennik pocieszenia

W tej niepozornej książce znalazłem dla siebie cale mnóstwo ważnych myśli, zaznaczyłem multum cytatów. Wielokrotnie zatrzymałem się na długą chwilę, by naprawdę zrozumieć i wejść w słowa felietonów Bonowicza. Te felietony to przepyszny pokarm dla ducha, wyśmienita lektura na dobre i złe czasy. Wskazuje drogę do lepszego świata i każe wierzyć, że ten lepszy świat istnieje. Pokrzepiła mnie i uspokoiła. Do tego świetnie napisana. Czego zatem chcieć więcej.

Wysłuchałam podcastu , którego prowadzący rozmawiał z panem Bonowiczem na temat tej książki. Rozmowa zachęciła mnie do jej kupienia, ale niestety "Dziennik pocieszenia" mnie nie pocieszył, a nawet rozczarował.. Może lepiej byłoby pozostawić felietony, na których jest oparty jako odrębne , a nie je łączyć? Może wolałabym bardziej osobiste odniesienia niż uogólnione? A może po prostu nie jestem jedną z tych, która na tę książkę czekała, choć smutek nie jest mi obcy. Podam ją dalej z nadzieją, że kogoś pocieszy :-)