Dziewczyna mojego męża

Dziewczyna mojego męża

Bookostrada

"Ale za­ko­cha­nie i ko­cha­nie to nie to samo. Za­ko­cha­nie z po­zo­ru wy­da­je się sil­niej­sze, bo to czy­sta che­mia, hor­mo­ny, które tak trud­no utrzy­mać na wodzy.[...] Chce tylko jed­ne­go: być z drugą osobą. Ze swoim nar­ko­ty­kiem. Trwać w tym upo­je­niu jak naj­dłu­żej, ale tak się nie da. To zbyt wy­cień­cza­ją­ce. I wtedy owo za­ko­cha­nie mija.[...] I do­cie­ra do cie­bie, że to żaden wy­czyn za­ko­chać się. Praw­dzi­wy wy­czyn to w tym za­ko­cha­niu wy­trwać i po­zwo­lić mu się prze­isto­czyć w coś znacz­nie trwal­sze­go." Przy poprzedniej książce Anny Szczypczyńskiej "Kilka upalnych nocy" napisałam, że pisze ona o kobietach dla kobiet. I nadal się z tym zgadzam! Mam wrażenie, że nikt nie potrafi aż tak się wczuć w swoje bohaterki, pokazując to co one czują. Nie upiększone i niczym nie zatuszowane, te prawdziwe uczucia i emocje, które rodzą się czasem w każdej z nas. Właśnie to kształtuje według mnie bohaterów, którzy są do granic możliwości tacy jak my, jak ludzie których spotykamy każdego dnia. "Dziewczyna mojego męża" w kluczowym momencie zabiera nas na ślub przyjaciela Tomka i Lucyny, aż do Włoch. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że jadą tam we czwórkę z nowymi partnerami. A tam... Dzieje się wiele! Bardzo spodobało mi się połączenie wątków wypalonej miłości i tej świeżej, dopiero co kiełkującej. Czytałam o tych relacjach z zaciekawieniem, a czasem nawet z wypiekami na twarzy! I chociaż zastanawiało mnie momentami zachowanie Lucyny, czasem nawet drażniło, to potrafiłam ją zrozumieć. Uwielbiam styl autorki, jej lekkie i przyjemne pióro, a także to, że historie stworzone przez nią mają duszę, a ja chwytając za książkę, czuję się po prostu czytelniczo spełniona! Jest to książka przyjemna, z ważnym przekazem. Obrazuje ona jak kłamstwa potrafią namieszać i zranić uczucia najbliższych ludzi. Trochę jestem zaskoczona zakończeniem, ponieważ mam wrażenie, że ktoś zapomniał dodrukować kilku stron. Zostałam z kilkoma pytaniami w głowie, na które nie znalazłam odpowiedzi. Mimo to uważam,że jest to książka warta przeczytania!