Goalie

Uwielbiam czytać romanse sportowe, więc nie mogłam pominąć „Goalie” Leny M. Bielskiej. Do jej przeczytania zachęcił mnie nietypowy opis oraz liczne pozytywne opinie na jej temat. Przyjemnym dodatkiem jest również śliczna okładka. W książce zostaje nam przybliżona historia Arlee Bennett, która zrażona relacją ze swoim byłym chłopakiem, unika relacji z innymi hokeistami. Jednak na swojej drodze spotyka Kane’a Trembaly, który nie zamierza tak łatwo rezygnować. Chłopak ma w końcu szansę pokazać dziewczynie, że nie każdy sportowiec jest zły, gdy Arlee zamieszkuje w jednym domu z nim i swoim bratem.



Bardzo podoba mi się, gdy książka oprócz wątku romantycznego porusza jakiś ważny temat,

a tak dzieje się w tym przypadku. Arlee zmaga się z endometriozą, co wiąże się z ogromnym bólem podczas miesiączki. Jednak pokazuje, że jest twardą babką, która dzielnie znosi swoją chorobę. Natomiast Kane totalnie kupił mnie swoją opiekuńczą naturą, gdy w każdym momencie oferował jej pomoc i robił wszystko, by ułatwić jej zmagania z chorobą.



Często dosyć sceptycznie podchodzę do autorów, których twórczości nie znam dobrze, ale ta książka okazała się przyjemnym zaskoczeniem. Dostałam super romans hokejowy z przesłaniem, jak ciężko może wyglądać codzienność podczas walki z chorobą. Bardzo fajną inicjatywą wykazała się również autorka, która część pieniędzy ze sprzedaży książek przekazuje je na rzecz fundacji „Pokonać Endometriozę”.



Weronika, Księgarka, Konin, Galeria nad Jeziorem

Z niektórymi książkami Leny M. Bielskiej się znamy i przyznam się szczerze, że albo je

kocham, albo ich nie znoszę. W tym przypadku kocham całym sercem. OMG nie

spodziewałam się, że to może być takie dobre!

Arlee Bennett poznajemy, gdy pojawia się w tajemnicy na meczu hokeja, który rozgrywa drużyna jej brata – Montreal Hunters. Przypadkiem, niewiele myśląc, Arlee poświęca swój telefon, by uwolnić kij zawodnika, gdy ten utknął między ściankami. Naszą bohaterkę sprowadza na mecz nie tylko fakt, iż stęskniła się za bratem, ale też tymczasowo szuka mieszkania. Główna bohaterka jest typem kobiety sarkastycznej, chłodnej i rzucającej docinkami na prawo i lewo, szczególnie stroniącej od relacji z hokeistami. Kane Tremblay to bramkarz, oczarowany naszą bohaterką, który nie poddaje się tak łatwo i postanawia rozgryźć Arlee i zdobyć jej zaufanie. Arlee nie była przygotowana na zamieszkanie z czterema hokeistami, jednak udaje im się znaleźć wspólny język. Problemem jest tylko ten jeden, przystojny i niemożliwie kochany, dbający o nią bramkarz, który nie zamierza się od niej odczepić.

Bałam się, że to kolejna oklepana hokejówka, ale ta książka naprawdę pozytywnie mnie zaskoczyła. Podoba mi się, że porusza temat endometriozy, ciężkich momentów i zmagań, nie jest to typowa cukierkowa książka. Nie ukrywam, ale było też ciężko psychicznie w niektórych momentach tej książki. Kobietki, nie dajcie się takim typom jak Collins oraz dbajcie o siebie i o swoje zdrowie.

Weronika, księgarka, King Cross Poznań

Przyznaję bez bicia – nie przepadam za romansami sportowymi. Nie interesuje mnie też hokej. Ale jakieś licho mnie podkusiło, by choć zajrzeć do „Goalie”. Dobre licho, będę karmić. Książka okazała się strzałem w dziesiątkę.



W zalewie romansów ostatnich czasów wyróżnia się chyba najzgrabniej wprowadzonym motywem „fake dating”. Zazwyczaj powody do takiego randkowania są według mnie naciągane, co zniechęca do lektury reszty książki. A w „Goalie” sytuacja wypada naturalnie, właściwie przypadkiem i za to należą się brawa dla autorki. Zadbała też o inną istotną sprawę – umiejscawiając akcję powieści w Montrealu sprawdziła mapę miasta. Czuć tę Kanadę. Może nie intensywnie i z każdego zdania, ale miejsce akcji ma znaczenie dla fabuły.



I dochodzę do najważniejszego – mężczyzna. Nie ukrywam – fajny bohater w romansie to dla mnie wabik. Czym wyróżnia się Kane na tle innych? Choć jest bardzo młody, w głowie ma bardzo dobrze poukładane. Jest dojrzały emocjonalnie, związek z Arlee traktuje niezwykle poważnie i w trudnych momentach dąży do rozmowy, zrozumienia problemu, wspiera. Cudownie jest móc przeczytać książkę, w której bohater nie jest toksycznym „bad boyem”.



U Leny Bielskiej pojawia się kilka różnych wątków, które są ważne i nie traktuje ich po macoszemu (kwestia zdrowia, odpowiedzialności, traumy, toksycznej rodziny). Książka dzięki temu nie jest cukierkowa, a bardziej życiowa. To lubię.



Polecam!



Agnieszka, księgarka, Wrocław Pasaż Grunwaldzki