Lipcowe dziewczyny

Bardzo lubię thrillery psychologiczne i chętnie sięgam po pozycje z tego gatunku. Nota wydawcy była tak intrygująca, że chciałam poznać tę historię.



Poznajemy Addie jako małą dziewczynkę, na dodatek to właśnie ona snuje dla nas całą opowieść. Jest to historia o jej rodzinie, przyjacielu i dziewczynach, które giną w jej urodziny.



Przyznaje, że Autorka w genialny sposób potrafi zagęszczać atmosferę. Z rozdziału na rozdział robiło się coraz bardziej duszno a strach stawał się niezłym kumplem.



Natomiast Addie zdobędzie serce każdego i zacznie ono drżeć z obawy o jej los.



Dostałam wszystko to czego oczekuję od dobrego thrillera. Jest tu świetny rys psychologiczny bohaterów, na dodatek każdy z nich to niezwykła indywidualność. Chciałam czytać i wiedzieć więcej, rozumieć więcej...



Doskonała lektura, poruszająca, smutna, mroczna i jednocześnie tak pełna miłości.

"Lipcowe dziewczyny" to nie thriller, który trzyma w napięciu od pierwszych stron. W tym przypadku świadczy to o tym, że wszystko było ze strony Autorki dokładnie przemyślane.

Powieść została napisana tak, że nie sposób było ją odłożyć. Prawie w każdym rozdziale miałam poczucie, że zaraz nastąpi coś złego.

Miała na to z pewnością wpływ świetna kreacja głównej bohaterki.



Fabuła nie opiera się na dążeniu do odkrycia prawdy. Nie fokusuje się na ofiarach – na tym, co kobiety może łączyć i dlaczego one każdego roku o tej samej porze znikały bez śladu. Na pierwszym planie jest to, jak w sytuacji odnajduje się Addie przez 9 lat. Nie jest to jednak nużące – Autorka wyciąga najważniejsze momenty i angażuje czytelnika w doświadczenia dziewczyny.

Gdy Addie, już jako 19-letnia dziewczyna, powoli zaczyna docierać do prawdy, "Lipcowe dziewczyny" stają się thrillerem nieodkładalnym. Chcemy razem z nią jak najszybciej odkryć wszystkie tajemnice. Kiedy już do tego dojdzie – czujemy się niemal tak oszukani jak Addie.

Każdego roku, siódmego lipca ginie kobieta. Dla dziesięcioletniej Addie ta data jest wyjątkowa, są to jej urodziny. Ten dzień, na długo pozostanie w jej pamięci. Londynem wstrząsa seria ataków terrorystycznych, jej ojciec wraca do domu cały zakrwawiony. Dziewczynka jest przekonana, że został ranny w jednej z eksplozji. Kilka dni później, jej siostra Jessie znajduje w jego pokoju portfel należący do nieznanej im kobiety. Szybko okazuje się, że zaginęła ona w dzień urodzin Addie.



"Lipcowe dziewczyny" to było moje drugie spotkanie z twórczością Phoebe Locke. Jej pierwsza książka, nie zrobiła na mnie dużego wrażenia. Do lektury podeszłam więc bez większych oczekiwań i muszę przyznać, że zostałam przyjemnie zaskoczona. Nie jest to książka, która wstrząsnęła moim czytelniczym światem, ale podobała mi się i zapewniła kilka godzin przyzwoitej rozrywki.

Na samym początku, muszę wspomnieć, że nie znajdziecie w niej brutalnych opisów czy akcji pędzącej na łeb na szyję. Jeżeli właśnie tego oczekujecie, to nie jest to książka dla was. Autorka duży nacisk położyła na aspekt psychologiczny i dzięki temu, udało jej się stworzyć historię z mrocznym i intrygującym klimatem, który ja w thrillerach psychologicznych bardzo lubię. Wydarzenia obserwujemy oczami dziecka i moim zdaniem był to bardzo ciekawy pomysł. To właśnie dziesięcioletnia Addie jest narratorką i wraz z nią zostajemy wciągnięci w opowiadaną przez Locke historię. Widzimy jak dojrzewa i w jaki sposób tragiczne wydarzenia wpływają na jej życie. Nie mniej intersujacą postacią jest jej starsza siostra - Jessie. Młoda dziewczyna, która szybko musiała dojrzeć. Myślę, że kreacja bohaterów, to jeden z atutów tej książki.

"Lipcowe dziewczyny" to dobrze skonstruowany thriller z naprawdę ciekawym pomysłem na fabułę. Pełen jest niedopowiedzeń i tajemnic, które z każdym kolejnym rozdziałem, wzmagały moją ciekawość. Czy polecam? Jak najbardziej!