Tajemnica. Trylogia Mara Dyer. Tom 1

Jestem w wieku, kiedy rzadko sięgam po literaturę młodzieżową. Przyciągnęła mnie jednak pięknem wykonania ”Mara Dyer. Tajemnica” Michelle Hodkin.

Okazało się, że tym razem można oceniać książkę po okładce.



To książka o przyjaźni, miłości, niby zwyczajna, ale magiczna. Nadaje się głównie dla młodego czytelnika, ale starsza ”młodzież” dzięki niej powróci do czasów młodości, pierwszych muśnięć dłoni ukochanego, pierwszego pocałunku.

Polecam ją młodzieży, bo pokazuje pierwszą miłość z tej dobrej strony, taką, jaką wszyscy ludzie powinni przeżyć.



Mara i Noah są jak dzień i noc, słońce i deszcz, życie i śmierć, a jednak stają się dowodem potwierdzającym, że przeciwieństwa się przyciągają.

Główna bohaterka po tragicznej śmierci przyjaciół próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Mara jednak, zamiast odnaleźć spokój, popada w coraz większy obłęd, nie wie, co jest rzeczywistością, a co wybrykiem psotnego umysłu.

W pewnym momencie powieje grozą i wtedy pojawi się Noah.



Powieść Michelle Hodkin rozpoczyna się spokojnie i może zniechęcić, ale warto przerzucać kolejne strony, bo powoli zaczyna nas pochłaniać i odkrywa inny, tajemniczy świat. Każda strona jest jak puzzel, a końcowy obraz zachwyca i zaskakuje. Bardzo ciekawa książka. Na pewno sięgnę po kolejne tomy.

Polecam gorąco!



Elwira, księgarka, Jelenia Góra, Nowy Rynek

Książka Michelle Hodkin „Mara Dyer. Tajemnica” reklamowana jako paranormalny thriller psychologiczny ominęła moje czytelnicze plany, kiedy pierwszy raz ukazała się w Polsce. Ale kiedy wydawnictwo Storylight postanowiło wydać ją ponownie nie odkładałam lektury na później i nie żałuję.

Mara Dyer, tytułowa, główna bohaterka trylogii ma za sobą pewne dramatyczne przejścia, które mocno wpłynęły na jej zdrowie psychiczne i powodują, że nie do końca wierzy ona w to co widzi i co się wokół niej dzieje. Fakt, że to ona jest narratorką książki powoduje, że możemy jeszcze bardziej wczuć się w fabułę, bo widzimy i przeżywamy dokładnie to co ona, nie mamy więcej informacji od Mary i możemy polegać tylko na jej postrzeganiu rzeczywistości.

Z jednej strony Michelle Hodkin nie do końca potrafiła zbudować atmosferę wokół Mary. Nie bałam się aż tak, jak myślałam, że będę, ale z drugiej strony, gdybym to ja była Marą byłabym nieustannie przerażona tym, co się wokół mnie dzieje. Jednak niezależnie od tego, czy autorce udało się zbudować taki klimat, na jaki liczyłam, trudno mi się było oderwać od lektury. Zakończenie natomiast jest takie, że żałowałam że jest środek nocy i nie mogę od razu sięgnąć po kolejną część bo absolutnie MUSZĘ się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi.

Jeśli ktoś ma ochotę na thriller, na którego końcu będzie więcej pytań niż odpowiedzi to bardzo, bardzo polecam sięgnąć po historię, którą opowiada Mara Dyer.

Ależ to było przyjemne paranormalne YA! I chociaż wiek od głównej bohaterki jestem starsza i 13 lat to jej historia zdecydowanie mnie zaintrygowała.. a opisy halucynacji były tak barwne, odczuwalne że już chciałam się umawiać do psychiatry. W tej książce niczego nie możemy być pewni, nigdy nie wiemy co okaże się senną... Marą ;) Dziś zaczęłam drugi tom, bo pierwszy zakończył się w taki sposób, że kolejna część potrzebna na tzw "teraz, zaraz".