Szamański blues. Trylogia szamańska. Tom 1

Niezmiennie wielką frajdę sprawia mi odkrywanie kolejnych elementów uniwersum Thornu Anety Jadowskiej. „Szamański blues” to pierwszy tom cyklu poświęconego Witkacemu, doskonale znanemu czytelnikom z heksalogi o wiedźmie z Dorą Wilk w roli głównej.

Oto Piotr Duszyński vel. Witkacy już wie, że jest szamanem. I choć wiedza ta w pewien sposób rozjaśniła mu wiele kwestii związanych z jego przeszłością, ściągnęła na niego też nowe kłopoty. Nasz bohater musi zmierzyć się nie tylko z nieznaną siłą, która grasuje na oddziale noworodków i powoduje ich śmierć, ale i z huraganem, który przechodzi przez jego życie, wywracając je do góry nogami.



Przy pomocy Dory oraz Katii będzie próbował przywrócić stabilizację w mieście, jednak z zaskakującą wiadomością od dawno niewidzianej miłości jego życia będzie musiał poradzić sobie sam. Dzieje się dużo, w miejsce jednego problemu pojawia się kilka kolejnych, a samego Witkacego nie da się nie lubić – bardzo się cieszę, że Jadowskiej tak dobrze poszło wykreowanie męskiego głównego bohatera.



Reasumując: jak to u Anety Jadowskiej – chwilami jest strasznie, chwilami śmiesznie, a na brak przemyślanej fabuły i wartkiej akcji nie mogę nigdy narzekać. Proza ta to dla mnie zawsze pewnik dobrze spędzonego czasu.



Joanna, Księgarz, Galeria Rzeszów

Ten, kto w swoich literackich podróżach natknął się na Dorę Wilk, z pewnością postać Witkacego zna całkiem dobrze. Ku mojej wielkiej i niepohamowanej radości odkryłam, że jest on głównym bohaterem książki „Szamański blues”, która jest pierwszą częścią trylogii szamańskiej– rozumiecie, trylogii !!! Nie sądziłam, że spotka mnie takie szczęście i mój ulubiony bohater będzie miał własną serię!



O ile z perypetiami Dory miałam pewne problemy, tak tutaj pasuje mi totalnie wszystko. Postać Piotra Duszyńskiego jak tak cudownie napisana, że nie da się go nie lubić. Ta urocza nieporadność i małomówność, niewymuszony, oryginalny humor, emocjonujące przygody – każdy element ma swoje miejsce i tworzy porywający zestaw. Nie byłam w stanie odłożyć książki, czekałam tylko kiedy będę mogła dowiedzieć się, co tym razem się wydarzy. Aż boję się pomyśleć, co będzie, kiedy przeczytam już całość trylogii – z jednej strony chcę poznać jej zakończenie, z drugiej jednak nie chcę się rozstawać z tym światem i jego elementami. Konflikt tragiczny…



„Szamański blues” zaczarował mnie od pierwszych stron i już wiem, że nie spocznę, póki nie uda mi się zgłębić wszystkich tajemnic Thornu i Torunia razem z Witkacym i jego przyjaciółmi. Bardzo podobało mi się to, że książka wydaje się, jakby była napisana przez alternatywną wersję Anety Jadowskiej – zaskakująco inna, jednak z dobrze znanymi emocjami i klimatem. Na boginię, jakie to było dobre!



Ania, księgarka, Toruń Plaza

Z prawdziwą przyjemnością wróciłam do twórczości p. Jadowskiej. Witkacy przy bliższym poznaniu bardzo zyskuje. Narrację głównego bohatera uważam za udaną - prawie słyszałam w głowie jego niski i trochę "zmęczony" paleniem głos