Próżniowe kwiaty / Stacje przypływu / Opowiadania najlepsze

Wyśmienity pakiet

Recenzja Księgarza Świat Książki

Michael Swanwick to jeden z tych pisarzy science fiction, którzy nie próbują udowodnić, że przyszłość będzie lepsza — on pyta, czy w ogóle coś nas w niej jeszcze czeka. Jest w jego pisaniu melancholia człowieka, który widział, jak technologia i marzenia przestały być odpowiedzią. W wydaniu, które łączy Próżniowe kwiaty, Stacje przepływu i spory zbiór opowiadań, czytelnik otrzymuje nie tylko wiele różnych historii, lecz także wiele różnych stanów istnienia. To książka, która nie oferuje ukojenia, ale zmusza do stanięcia twarzą w twarz z chłodem kosmosu — zewnętrznego i wewnętrznego. Próżniowe kwiaty to historia jak sen przeżarty rdzą. Bohaterowie dryfują przez wszechświat, ale prawdziwy ruch odbywa się w ich wnętrzu — tam, gdzie pękają marzenia, a pamięć staje się trucizną. Swanwick pisze o podróży nie po to, by dotrzeć, lecz by zrozumieć, że nie ma dokąd wracać. Stacje przepływu są bardziej techniczne, bardziej polityczne — jakby świat sam się kruszył pod ciężarem logistyki i decyzji bez znaczenia. Obie części różnią się tonem, ale łączy je przekonanie, że w przyszłości wcale nie będzie więcej światła, tylko więcej samotności. Ostatnia część — zbiór opowiadań — jest jak szuflada pełna nieposegregowanych myśli. Znajdziemy tu perełki, które błyszczą jak metafizyczne iskry, ale też teksty, które gasną, zanim zapłoną. Swanwick nie boi się porażek — czasem pisze jakby próbował uchwycić coś, co już się wymknęło. Ale nawet w tych słabszych chwilach słychać jego głos — zmęczony, surowy, prawdziwy. To, że wszystkie te teksty zamknięto w jednej oprawie, jest nie tylko wygodne — to gest całości, próba uchwycenia rozbitego świata w jednym tomie. I za to należy się uznanie. Martin, księgarz, Księgarnia Katowice Trzy Stawy