To tylko dżuma

Tylko?

Recenzja księgarza Świat Książki

Mikrobiolog Rudolf Meier, który prowadzi badania nad dżumą, pojawia się w stolicy na naukowym posiedzeniu. Niespodziewanie jego stan zdrowia się pogarsza i wykazuje wszystkie objawy badanej przez siebie choroby. W celu zatrzymania rozprzestrzeniania się zagrożenia do akcji zostaje zaangażowane NKWD. Służby próbują znaleźć i wszystkimi sposobami zamknąć w szpitalach tych, z którymi miał kontakt zakażony, jednocześnie nie zdradzając żadnych szczegółów. „To tylko dżuma” to książka, która wzbudza we mnie mieszane uczucia. Chociaż jej tematyka bardzo mnie zainteresowała, treść w pewnych momentach trochę mi się dłużyła. Doceniam wartość tej książki, ale czuję, że nie jest to pozycja dla mnie. Według mnie brakowało w niej odczuć i przeżyć wewnętrznych bohaterów. Autorka w zakończeniu zaznacza, że książka to scenariusz filmowy i może właśnie, dlatego jest raczej obrazowym opisem sytuacji. Temat tej powieści dotyka głównie metod pracy NKWD i koncentruje się na strachu, w jakim żyli obywatele. Bohaterowie tej książki mieli świadomość, że w każdej chwili, ktoś może zapukać do ich drzwi i z dnia na dzień mogą zniknąć. Co ciekawe, ta historia podobno opiera się na prawdziwych wydarzeniach, gdy w 1939 roku dzięki skuteczności rosyjskich służb zatrzymano epidemię dżumy. Dlatego autorka niejednoznacznie pobudza nas do refleksji i zadaje pytanie: czy cel uświęca środki? Monika, księgarka, CH Vivo Krosno