Niepocieszony

Czy potrafimy zadbać o to co dla nas ważne?

Recenzja Księgarza Świat Książki

„Niepocieszony” jest drugą książką Kazuo Ishiguro, po którą sięgnęłam. Tak jak się spodziewałam, autor od pierwszych słów przeniósł mnie do swojego świata. Odczucie to za każdym razem przypomina mi twórczość Carlosa Ruiz’a Zafona. Od samego początku swojej powieści Kazuo Ishiguro spowodował u mnie uczucie zagubienia, niepewności i pośpiechu, które odczuwał bohater. A to był tylko początek fali różnych emocji towarzyszących tej książce. Autor przenosi nas do małego miasteczka, pełnego przyjaznych i otwartych mieszkańców. Jest to typowa mała miejscowość, w której wszyscy nawzajem się znają. Ludziom mieszkającym tam zależy na tym, by uważano ich za osoby wykształcone, a przede wszystkim znające się na szeroko pojętej sztuce, muzyce klasycznej i kulturze. Historia widziana jest z perspektywy sławnego pianisty, który spotyka na swojej drodze kolejnych mieszkańców miasta. Każdy opowiada mu swoją historię, prosi o pomoc i radę. Fabuła ukryta jest w zasnutej mgłą pamięci bohatera. Od początku ma się wrażenie jakby pianista miał amnezję i nie pamiętał swoich wcześniejszych rozmów, czynów i zaplanowanych wydarzeń. Ze strzępków rozmów zostają wyjawiane kolejne szczegóły z życia bohatera. Postacie w książce są ukazane w sposób bardzo rzeczywisty i życiowy. Możemy je poznać nie tylko z perspektywy samego bohatera, ale też z opowieści mieszkańców miasta. W historii jesteśmy świadkami decyzji bohatera dotyczących także jego własnego życia. Bohater musi często wybierać, w którym być miejscu i z kim. Później widzimy konsekwencje jego wyborów. „Niepocieszony” Kazuo Ishiguro wywołał u mnie wiele emocji, ale też skłonił do refleksji odnośnie życia, ustalonych priorytetów oraz relacji międzyludzkich. Kaja, księgarka, Warszawa, CH Ursynów