









Opis
Nowy wydanie w layoucie pasującym do najnowszej powieści Ishigury - "Klary i Słońca".
Etsuko, mieszkającą w Wielkiej Brytanii Japonkę, po śmierci męża zaczynają prześladować wspomnienia związane z samobójstwem córki. Gnębiona wyrzutami sumienia, nieustannie wraca myślami do Nagasaki, do upalnego lata 1950 roku, kiedy ona i jej przyjaciele próbowali odbudować swoje zrujnowane życie i radzić sobie w nowej rzeczywistości. Gdy centralne miejsce w jej wspomnieniach zaczyna zajmować przyjaźń z Sachiko, zamożną kobietą, która utraciła cały swój majątek, obrazy przeszłości stopniowo zlewają się z teraźniejszością i coraz bardziej zaciera się granica między jawą a snem.
Ta książka jest pełna niespodzianek, ale tym, co w niej najbardziej uderza, jest idealna równowaga między patosem a ironią.
"The New York Times"
Imponujący debiut. Powieść, której akcja rozgrywa się między dwoma światami. Niezwykle wyrafinowana!
"The Guardian"
Producent/osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo produktu
Wydawnictwo Albatros Sp. z o.o.
Hlonda 2a/25
02-972 Warszawa
kontakt@wydawnictwoalbatros.com
+48222512272
Szczegóły
Recenzje
5,0(1)
Masz ten produkt?
Zamieszczenie recenzji nie wymaga logowania. Sklep nie prowadzi weryfikacji, czy autorzy recenzji nabyli lub użytkowali dany produkt.
Pejzaż w kolorze sepii
Recenzja Księgarza Księgarnie Świat Książki
Ta osobista, nostalgiczna powieść w kolorze sepii to literacki debiut Kazuo Ishiguro. Jak sepia - wyblakła, nieoczywista historia, na którą składają się fragmenty życia narratorki - wdowy Etsuko, mieszkającej gdzieś w angielskiej wsi, z okresu, gdy była jeszcze młodą mężatką w Nagasaki oraz z chwili obecnej. Powieść intrygująca i tak intymna, że brakuje bliższych informacji na temat bohaterki, jej rodziny, czy przyjaciół. Szczególnie zwraca uwagę delikatnie narysowana postać Sachiko, przyjaciółki z okresu życia w Nagasaki, którą opisują tylko fragmenty wybranych wspomnień. Dla czytelnika znającego i lubiącego literaturę japońską to kolejna doskonała pozycja opisująca skomplikowane, subtelne relacje międzyludzkie japońskiego społeczeństwa w okresie wielkich zmian wywołanych przegraną wojną i amerykańską okupacją, czas trudnych decyzji i przełomów. W powieści relacje Etsuko z Sachiko, czy jej męża z ojcem, zostały opisane bardzo powściągliwie, bez oczywistości, grą słów i domniemań. "Pejzaż w kolorze sepii" jest powieścią w kolorze sepii. Wszystko jest tu stonowane, spokojne, akcja praktyczne nie występuje. Luźne wspomnienia powoli ilustrują świat Etsuko, ten dawny japoński i w mniejszym stopniu ten współczesny angielski. Czytając, czujemy się jakbyśmy oglądali album starych fotografii, wyblakłych zdjęć w kolorze sepii. Co ciekawe, autor pisze tę opowieść - nieustannie rwanych wspomnień z perspektywy narratora kobiety. Wielki szacunek dla noblisty, bo jest to literatura najwyższej próby. Magda, księgarka, Galeria Solna Inowrocław
Recenzja Księgarza Księgarnie Świat Książki
(0)30.09.2023 10:57
Pejzaż w kolorze sepii
Ta osobista, nostalgiczna powieść w kolorze sepii to literacki debiut Kazuo Ishiguro. Jak sepia - wyblakła, nieoczywista historia, na którą składają się fragmenty życia narratorki - wdowy Etsuko, mieszkającej gdzieś w angielskiej wsi, z okresu, gdy była jeszcze młodą mężatką w Nagasaki oraz z chwili obecnej. Powieść intrygująca i tak intymna, że brakuje bliższych informacji na temat bohaterki, jej rodziny, czy przyjaciół. Szczególnie zwraca uwagę delikatnie narysowana postać Sachiko, przyjaciółki z okresu życia w Nagasaki, którą opisują tylko fragmenty wybranych wspomnień.
Dla czytelnika znającego i lubiącego literaturę japońską to kolejna doskonała pozycja opisująca skomplikowane, subtelne relacje międzyludzkie japońskiego społeczeństwa w okresie wielkich zmian wywołanych przegraną wojną i amerykańską okupacją, czas trudnych decyzji i przełomów. W powieści relacje Etsuko z Sachiko, czy jej męża z ojcem, zostały opisane bardzo powściągliwie, bez oczywistości, grą słów i domniemań.
"Pejzaż w kolorze sepii" jest powieścią w kolorze sepii. Wszystko jest tu stonowane, spokojne, akcja praktyczne nie występuje. Luźne wspomnienia powoli ilustrują świat Etsuko, ten dawny japoński i w mniejszym stopniu ten współczesny angielski. Czytając, czujemy się jakbyśmy oglądali album starych fotografii, wyblakłych zdjęć w kolorze sepii. Co ciekawe, autor pisze tę opowieść - nieustannie rwanych wspomnień z perspektywy narratora kobiety. Wielki szacunek dla noblisty, bo jest to literatura najwyższej próby.
Magda, księgarka, Galeria Solna InowrocławRecenzja była pomocna?