Pestki

Pestki

Recenzja Księgarza Świat Książki

Pierwszy raz sięgnęłam po „Pestki” Anny Ciarkowskiej kilka dni po wydaniu książki, jednak nie dałam rady dokończyć lektury. Smutek i ból, który wylewał się ze stron tego niepozornego tomu, stał się dla mnie zbyt przytłaczający. Emocje, zawarte każdym zdaniu pozostały ze mną na długo i nie pozwoliły o sobie zapomnieć. Kiedy rok później podjęłam kolejną próbę, nie mogłam oderwać się od tej historii. Pierwszy raz w życiu czytałam ze łzami w oczach. Lektura Pestek przypomina niepokojące odzieranie z warstw cudzej psychiki. Pierwszą warstwą jest dzieciństwo. Nauka tego, co wypada robić, będąc dziewczynką, a na co mogą sobie pozwolić wyłącznie chłopcy. Przyjmowanie słów starszych, którzy zawsze mają rację. To oni wiedzą, kiedy możesz się smucić, a kiedy nie ma takiej potrzeby. Co powinno być dla Ciebie pestką. Druga warstwa to krzywe i niezdarne słowo „miłość”. Niby kolorowe, ale jakieś smutne, niewłaściwe. Bolesne. Kolejną, jest dorosłość. Przestrzeń, w której musisz nauczyć się funkcjonować samodzielnie. Ponowna nauka chodzenia, tym razem bez niczyjej pomocy, bo proszenie o nią, oznaczałoby słabość. Wszystkie te warstwy otulają czarną, nadgniłą pestkę. Depresję. Pestki to historia, w której wszyscy możemy odnaleźć cząstkę siebie. Anna Ciarkowska utkała świat, otaczający bohaterkę ze słów, które każdemu choć raz zdarzyło się usłyszeć lub powiedzieć. Słów i zdarzeń, niby błahych, drobnych, jak tytułowe pestki, a jednak tkwiących gdzieś na dnie serca i rozrywających je włókno po włóknie. Antonina, księgarka Katowice CH 3 Stawy