Dziadek do orzechów

Uważam że zarówno „Dziadek do orzechów” jak i „Opowieść wigilijna” to nieodzowne atrybuty Świąt Bożego Narodzenia.



Teoretycznie „Dziadka do orzechów” kojarzy większość osób, ale mimo to zachęcę do przeczytania go w okresie świątecznym. Zwłaszcza przed obejrzeniem baletu – myślę, że łatwiej wtedy będzie go zrozumieć. Poza tym obecnie w księgarniach półki uginają się od świątecznych powieści, które niestety w większości są płytkie i bardzo podobne. Warto więc, kiedy szukamy czegoś niebanalnego, powrócić do baśni jaką jest „Dziadek do orzechów” i wraz z Klarą przeżyć przygodę. Oczywiście nie można stawiać tych książek na jednej szali, ale powieść Hoffmanna na pewno mieści się w ramach powieści w klimacie świątecznym. Dodam, że motyw dekoracji dziadka do orzechów uwielbiam, a wydawnictwo Świat Książki przygotowało piękne wydanie w serii „Arcydzieła literatury” – będzie ono również piękną dekoracją na regale z książkami.



„Dziadek do orzechów” to ponadczasowa powieść w klimacie świątecznym dla każdego. Można czytać go wielokrotnie. Nie wyobrażam sobie Świąt Bożego Narodzenia bez „Dziadka do orzechów” i „Opowieści wigilijnej”. Są to dla mnie atrybuty adwentu i świąt. Polecam lekturę tej książki w tym czasie.

Irmina, księgarka, Toruń CH Plaza

Książka prekursora romantyzmu utrzymana jest w baśniowej, magicznej narracji. Przeznaczona głównie dla dzieci powinna stać się obowiązkową lekturą wczesnoszkolną. Co ciekawe, w pierwszym wydaniu przetłumaczonym na język polski z 1906 roku (bezpośrednio z francuskiego, nie niemieckiego) popełniono błąd i przypadkowo przyznano autorstwo Aleksandrowi Dumas i dopiero na translacji Józefa Kramsztyka z 1927 roku oparte zostały kolejne wznowienie wspomnianego utworu. Dzieło to obrazuje płynny przepływ dwóch wiarygodnych dla dziecka światów, w których symultanicznie funkcjonują - realny i imaginacji, z czego ten drugi zostaje aktywnie i regularnie odrzucany przez samych dorosłych.